Książki

Czy twoja duchowość ma charakter religijny, czy jesteś po prostu optymistą? Czy odważysz się być sobą? – Na te pytania znajdziesz odpowiedź, czytając najnowszą publikację znanego dominikanina.

Dywizjon 303 Kościuszkowski: bohaterowie II wojny światowej. Opowieść o bohaterstwie i zdradzie, którą czyta się z wypiekami na twarzy.

Religijne, polityczne i społeczne aspekty obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski (1956 –1966/1967).

  Czy krzyż to symbol pogański? – Wokół pierwszych wieków chrześcijaństwa nagromadziło się wiele mitów i legend. Niektóre z nich wynikają z niewiedzy, inne zostały po prostu wymyślone. Spopularyzowane przez kulturę masową zajęły trwałe miejsce w świadomości społecznej. Autor konfrontuje rewelacje z faktami. Warto przeczytać.  

Bohaterki tych rozważań to święte kobiety Karmelu połączone wspólnym imieniem Teresa. Do tej karmelitańskiej listy dołącza św. Matka Teresa z Kalkuty, która co prawda nie żyła w Karmelu, ale karmiła się jego duchowością. Między nimi istnieje delikatne a jednocześnie silne powinowactwo bycia znakami Bożej transcendencji, Bożej tajemnicy.

Książka zawiera zbeletryzowane opisy dziesięciu objawień Maryjnych, jakich doświadczali Polacy w okolicach Lichenia, Świętej Lipki, Getrzwałdu, Wiktorówek i innych, może mniej znanych, ale z pewnością nie mniej wartych poznania miejsc.

Dla Roda Drehera jest całkowicie jasne, że Benedykt XVI mówi, iż Kościół Chrystusa wydaje się tonąć, kapitulując przed „duchem czasu”. Benedykt XVI zdaje się apelować do tych katolików, którzy przeciwstawiają się duchowi czasu, chcącemu opanować Kościół powszechny: Macie rację. Rzeczy idą tak źle, jak się wam wydaje. Trwajcie w wierze i nie bójcie się.

Czy modlitwa przed obliczem Jasnogórskiej Matki Bożej ma rzeczywiście wyjątkową moc? Czy to właśnie przed tym obrazem zapadały najważniejsze decyzje dla historii Polski?

Hafnarfjordur na Islandii, polscy męczennicy (franciszkanie) w Peru, Gietrzwałd i osobiste nawrócenie autora. Wszystko to łączy ze sobą maleńka miejscowość pod Zambrowem i wydarzenia, które się w niej rozegrały.

Projekty stworzone przez Gaudiego sprawiają wrażanie jakby nie były poddane siłom grawitacji. Zdarzały mu się budynki, w których nie przewidział ani jednego kąta prostego. Sztuka była dla niego sposobem ewangelizacji. Twierdził, że artysta jest jedynie kontynuatorem dzieła Boga – „Wielkiego Architekta”.