Od 11 do 14 października 2007 r. w Krakowie-Łagiewnikach (Polska) odbędzie się II Światowy Modlitewny Kongres dla Życia.

I Kongres odbył się w październiku ubiegłego roku w Fatimie i zgromadził ponad 300 obrońców życia z całego świata. Mott em Kongresu były słowa Sługi Bożego Jana Pawła II zapisane w encyklice „Evangelium vitae”: „Pilnie potrzebna jest wielka modlitwa za życie, przenikająca cały świat” (EV nr 100). Te słowa Jana Pawła II są także mottem tegorocznego Kongresu – w Światowym Centrum Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.

Organizatorem Kongresu jest Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka (www.pro-life.pl). Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego dr inż. Adam Kisiel – redaktor naczelny Tygodnika Rodzin Katolickich „Źródło” (www.zrodlo. krakow.pl), wiceprzewodniczącymi: dr Wanda Półtawska, dr Paweł Wosicki prezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia (www.prolife. com.pl), dr inż. Antoni Zięba prezes Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka. Patronat honorowy nad Kongresem objął metropolita krakowski ks. kardynał Stanisław Dziwisz.

Kontekst duchowy

II Światowy Kongres Modlitwy w Obronie Życia Człowieka odbywa się w światowym centrum Bożego Miłosierdzia – w Krakowie-Łagiewnikach, gdzie przed II wojną światową żyła i zmarła św. siostra M. Faustyna Kowalska (1905-1938), przez którą Chrystus przekazał Kościołowi i światu orędzie o Bożym miłosierdziu. Orędzie to jest dzisiaj szczególnie potrzebne także dlatego, że w skali świata dokonano ponad miliard zabójstw poczętych dzieci i nadal każdego roku na świecie zabija się około 50 milionów nienarodzonych dzieci i coraz częściej dokonuje się zbrodni eutanazji. Właśnie z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia niechpłynie na cały świat modlitwa o Boże miłosierdzie, modlitwa wynagradzająca za grzech zabijania poczętych a nienarodzonych dzieci oraz eutanazji. Obecnie w Polsce obowiązuje ustawa z 7 stycznia 1993 r., która chroni życie nienarodzonych dzieci (poza trzema przypadkami: zagrożenia życia lub zdrowia matki, nieodwracalnego ciężkiego uszkodzenia płodu oraz gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że ciąża jest wynikiem czynu zabronionego).

W ciągu prawie 40 lat obowiązywania narzuconej Polsce w warunkach komunistycznej dyktatury ustawy z 27 kwietnia 1956 r., zezwalającej na praktycznie nieograniczone dokonywanie przerywania ciąży unicestwiono ponad 20 milionów polskich dzieci przed narodzeniem. Stąd również w Polsce, w kraju generalnie chroniącym życie nienarodzonych dzieci, istnieje „pilna potrzebna wielkiej modlitwy za życie”. Trzeba, aby pokorne i wytrwałe modlitewne wołanie o Boże Miłosierdzie dla niewinnych dzieci pozbawionych życia przed narodzeniem, ich matek i ojców, pracowników służby zdrowia, którzy stali się sługami śmierci, polityków i ustawodawców, którzy swym działaniem przyczynili się do uchwalenia zbrodniczych ustaw zezwalających na zabijanie poczętych dzieci czy eutanazję niejako uprzedziło Bożą sprawiedliwość.

Niech Miłosierny Trójjedyny Bóg dokona przemiany serc i umysłów tych, którzy obecnie służą cywilizacji śmierci.

Anna Izabela Wencław

Artykuł ukazał się w numerze 10/2007.