Marcowe wydanie naszego miesięcznika ukazuje się w  tym roku w czasie prowadzącym nas jeszcze przez duchową pustynię, przez wyrzeczenia, mrok i lęk Ogrodu Oliwnego, przez szyderstwa wrogów, niesprawiedliwy wyrok i wreszcie przez śmierć dla grzechu, by zmartwychwstać dla chwały Boga. Wszystko to stanowi największą tajemnicę naszej wiary i jednocześnie wyznacza osobistą drogę nawrócenia każdego z nas. Paschalnej refleksji w wymiarze osobistym sprzyja przeżywany obecnie Nadzwyczajny Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, który w przedziwny sposób koreluje z przypadającą w tym roku 1050. rocznicą Chrztu naszego narodu.

Święty Paweł w Liście do Rzymian zapytuje każdego z nas: Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i  my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca (Rz 6,3-4). W innym miejscu Pisma Świętego otrzymujemy zapewnienie, że przez wielkie miłosierdzie Boga, które objawiło się w zmartwychwstaniu Chrystusa, zrodzeni zostaliśmy na nowo do żywej nadziei, do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, niewiędnącego, które zachowane jest w niebie – taką pewność wlewa w nasze serca treść 1 Listu św. Piotra (por. 1 P 1-4).
W dalszej części ostatniego z przywołanych tu fragmentów Pisma Świętego autor zaprasza nas do radości, mimo że musimy doznać smutku z powodu różnorakich doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od  zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego teraz, choć nie widzicie, przecież wierzycie, a ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary – zbawienie dusz (1 P 1,7-9).
Odnowieni duchowo, oczyszczeni i wypróbowani w ogniu Wielkiego Postu, czujmy się wezwani, by nieść Orędzie Zbawienia wszędzie tam, dokąd posyła nas Opatrzność – w  nasze rodziny, środowiska nauki i pracy, grupy znajomych, przestrzeń publiczną i wszędzie tam, gdzie wciąż jeszcze nie dotarła radosna nowina o zwycięstwie Chrystusa nad śmiercią. Ufam, że pomocne w tym będą treści przygotowane przez naszych autorów, którzy podejmują refleksję nad Tajemnicą Paschy, rozeznają, jak dziś przekazywać wiarę, pytają o wyzwania stojące przed laikatem, wskazują na dwa sakramenty ustanowione jednocześnie przez Chrystusa: Eucharystię jako fundament oraz kapłaństwo.

Życzę Państwu owocnej lektury, wytrwania w dobrym i błogosławionych świąt Wielkiej Nocy A.D. 2016!

Marcin Kluczyński

pgw