Drodzy Czytelnicy,
pośpiech i chroniczny brak czasu, postęp technologiczny dający z jednej strony nieograniczone formy komunikacji, z drugiej tak często jednak izolujący człowieka, rozluźniające się więzi społeczne… To tylko hasłowo przywołane znaki naszych czasów, których lista jest przecież znacznie dłuższa.
Jak zauważa w artykule Edukacja a wyzwania rewolucji cyfrowej ks. prof. Jacek Grzybowski, skutki obecnych zmian cywilizacyjnych, które dotykają całych społeczności, nie są jeszcze do końca przez nas rozpoznane, zweryfikowane i ocenione.
Niniejsze wydanie niech będzie apelem, który w gronie autorów kierujemy do społeczeństwa. Odzyskać człowieka dla niego samego, dla rodziny, dla środowiska, w którym żyje, dla tego, co w życiu naprawdę istotne. Odzyskać człowieka dla Chrystusa, to zadanie ochrzczonych, z którego nigdy nie wolno nam zrezygnować. Każdy z nas ma obowiązek stać na straży ludzkiej godności w tych sferach, w których stawia nas Opatrzność: rodziny, nauki, pracy, troski o słabych. Będąc stale uczestnikami życia społecznego, stawajmy się zarazem jego kreatorami, tak by osoba ludzka stanowiła podmiot i cel, a nie przedmiot działalności politycznej czy ekonomicznej.
Chodzi więc o aplikowanie w naszą codzienność, na różnych jej płaszczyznach, personalizmu chrześcijańskiego, którego ideę świetnie rozumiał i rozwijał pożegnany przez nas w 2016 r. o. prof. Leon Dyczewski OFMConv. Z jego inspiracji wielokrotnie czerpaliśmy jako Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”, zaś jedną z ostatnich pozycji książkowych tego wybitnego franciszkanina, pt. Kultura w całościowym planie rozwoju, opublikował w 2012 r. Instytut Wydawniczy PAX. Myśl o. prof. Dyczewskiego prezentuje w materiale Inteligencja życia dr Marek Rembierz. – Urzeczywistnianie „inteligencji życia” w różnych jego wymiarach (również w wymiarze społecznym, ekonomicznym i religijnym) wyraża się w tym, iż „dba o to, aby człowiek nie stał się narzędziem swoich własnych narzędzi, by żył wszystkimi sferami swojej osobowości” – wykładnia o. prof. Dyczewskiego różni się zdecydowanie od przeciwstawionej przez autora, rozpowszechnianej obecnie w świecie, tzw. „inteligencji techniczno-ekonomiczno-menedżerskiej”. Lektura z pewnością nie tylko skłania do refleksji nad naszą rzeczywistością społeczną i priorytetami (także w życiu osobistym), ale jestem przekonany, że zachęci do sięgnięcia po bogatą i tak mądrą życiowo spuściznę intelektualną o. prof. Dyczewskiego. Nie sposób omówić tu każdego z materiałów, ale zachęcam do wspólnej refleksji nad drogą człowieka w Kościele, jego powołaniem czy personalistycznym wymiarem pracy, który podejmuje w znakomity sposób dr Michał Kosche.
Zasygnalizuję również wydarzenie, do którego w ostatnim czasie zmierzały wysiłki całego naszego środowiska, a jest nim Festiwal Katolickiej Nauki Społecznej. Od 5 do 6 października w warszawskim Hotelu Bellotto będą miały miejsce panele eksperckie, dyskusje teologów, przedstawicieli środowisk biznesu, edukacji, polityki oraz kompleksowe warsztaty przedsiębiorczości. W ten sposób chcemy pokazać, że każda z przestrzeni życia społecznego może być zagospodarowana na sposób ewangeliczny. Ideę tej inicjatywy również przybliżamy na łamach miesięcznika.
Życzę dobrej i owocnej lektury.
Marcin Kluczyński
pgw