Kościół w Polsce ma dwóch nowych orędowników, dwa nowe wzory. Oby osoby te były także wyzwaniem na przyszłość. Wyzwaniem – bowiem nadzieja chrześcijańska nakazuje stwierdzić, że będziemy nadal żyli ich spuścizną, a nie szybko zapomnimy o tym, czego nas uczą swoją świętością. To zadanie na jutro, dziś zapraszam do krótkiej relacji ze spotkania w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie.

Decyzja o zmianie daty beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia wywołała różne emocje, także negatywne. Jednak gdy ogłoszono nową datę, wielką radością okazała się wiadomość o równoczesnej beatyfikacji Matki Czackiej (pisaliśmy o tym w artykule „Święci chodzą parami”). Nareszcie nadszedł ten długo wyczekiwany dzień. We wstępie gospodarz miejsca, kard. Nycz podkreślił, że trzeba się radować, że Polska doczekała tej chwili.

Msza beatyfikacyjna odprawiona została w niedzielę (12.09). Zgromadziła wielu pielgrzymów we wnętrzu i wokół Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie. Nadal ze względu na pandemię liczba osób, które mogły wziąć udział w uroczystości, była ograniczona. Ci, którzy nie mogli uczestniczyć osobiście, mogli oglądać transmisje, czy to w domu, czy też w zorganizowanych miejscach skupienia, jak np. w Choszczówce, gdzie przy współudziale „Civitas Christiana” zebrało się około 1000 osób.

Liturgii przewodniczył papieski delegat kard. Marcello Semeraro, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Do niego zwrócił się kard. Nycz z prośbą o włączenie kandydatów na ołtarze do grona błogosławionych. Nastąpiło to, gdy kard. Semeraro odczytał formułę:

My, papież Franciszek, spełniając pragnienia Naszego Brata Kazimierza Nycza, Kardynała Świętego Kościoła Rzymskiego, Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego, jak również wielu innych Braci w biskupstwie oraz licznych wiernych świeckich, za radą Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, naszą Apostolską władzą zezwalamy, aby Czcigodny Sługa Boży Stefan Wyszyński, Arcybiskup Gnieźnieński i Warszawski, Prymas Polski, Kardynał Świętego Kościoła Rzymskiego, Pasterz według Serca Chrystusowego, który poświęcił swoje życie jedynemu Bogu i był niestrudzonym obrońcą oraz heroldem godności każdego człowieka, a także Czcigodna Służebnica Boża Elżbieta Czacka (w świecie: Róża), Fundatorka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, która pozbawiona używania światła oczu, oczami wiary rozpoznała Chrystusa – światłość świata i z miłującą wiernością świadczyła o Nim wobec kroczących w ciemności ciała oraz ducha, byli odtąd nazywani Błogosławionymi oraz aby co roku ich wspomnienia mogły być obchodzone w miejscach i w sposób określony przez prawo, mianowicie: dla pierwszego dnia dwudziestego ósmego maja oraz dla drugiej dnia dziewiętnastego maja. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Dano w Rzymie, na Lateranie, dnia piętnastego sierpnia, w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Roku Pańskiego 2021, w dziewiątym roku Naszego Pontyfikatu.

Zapowiedział, że „co roku ich wspomnienia mogą być obchodzone w miejscach i w sposób określony przez prawo”. Wskazał, że w przypadku kard. Stefana Wyszyńskiego będzie to 28 maja, zaś w przypadku Matki Elżbiety Czackiej - 19 maja.

Niezwykłym momentem było wniesienie relikwii błogosławionych, którego dokonały osoby uzdrowione za ich wstawiennictwem w cudowny sposób: Karolina Gawrych i s. Nulla Lucyna Garlińska. Całość uroczystości miało bardzo podniosły charakter, który z pewnością zapamiętamy na długo. Towarzysząca nam dziś wielka radość, musi stać się nowym początkiem, a nie zakończeniem bytności Matki Czackiej i Stefana kard. Wyszyńskiego w naszym życiu indywidualnym i społecznym.

Autor: Mateusz Zbróg

Uroczystość Beatyfikacji Sług Bożych Stefana Kard. Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Róży Czackiej została także zorganizowana na terenie Instytutu Prymasowskiego w Choszczówce. Przed rozpoczęciem transmisji Iwona Czarcińska przybliżyła pielgrzymom znaczenie miejsca, w którym się znajdują. Choszczówka, którą Prymas Tysiąclecia określał jako „zbiornik nowych sił miłości”, była miejscem pracy i odpoczynku. To tu powstawały memoriały oraz listy pasterskie. Prymas w Choszczówce odnajdywał ciszę i spokój. Na terenie Instytutu znajduje się kaplica kurpiowska, w której jak wspomina Prymas „umieściliśmy nad ołtarzem brązową rzeźbę, […] która przedstawia Maryję podtrzymującą Chrystusa zdejmowanego z Krzyża. Krzyża już nie widać, ale są dwie postaci Maryja, na której ramieniu opiera się ciężar ciała Jezusa, ten ciężar, który Ona niesie do dziś dnia jako Matka Kościoła. Ma on nam przypominać, że my też jako pomocnicy Matki Kościoła, jako oddani Jej niewolnicy podsuwamy nasze ramię aby wesprzeć Maryję. Jest to więc obraz naszego zadania”.

Po zakończonej transmisji odbyła się Msza Święta dziękczynna do przebiegu, której zaangażowali się przybyli pielgrzymi m.in. górale, harcerze, mieszkańcy oraz przedstawiciele środowisk powstałych z inicjatywy Prymasa Tysiąclecia lub z inspiracji Jego nauczaniem. Dziękując za dar beatyfikacji uroczystość zakończyła się zawiązaniem wspólnoty poprzez śpiew przy akompaniamencie muzyki góralskiej oraz agapy.  

Wśród grona ponad tysiąca pielgrzymów znaleźli się przedstawiciele Stowarzyszenia z Oddziałów w Ostrołęce, Płocku, Łodzi, Lublina i Warszawy.

Autor: Kamil Sulej

/uk