"Miłosierdzie: Trudny projekt” - pod takim hasłem, w dniach 1-2 grudnia br., odbyły się Adwentowe Dni Skupienia Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”. Z ogromną radością członkowie oraz sympatycy naszego Stowarzyszenia, mogli spotkać się już po raz 16. podczas nauk rekolekcyjnych, które odbyły się w Domu duszpasterskim św. Faustyny w Krakowie-Łagiewnikach.

Pierwszy dzień stanowił okazję do wspólnej modlitwy podczas Eucharystii, której przewodniczył ks. dr Marek Mierzyński, asystent Oddziału w Bochni, ale to również czas kiedy mogliśmy skorzystać z sakramentu spowiedzi w Bazylice Miłosierdzia Bożego. Nasze spotkania adwentowe wpisały się już na stałe w kalendarium tamtejszego Sanktuarium, co jak podkreślił podczas wspólnej rozmowy ks. kustosz Zbigniew Bielas, nasze Stowarzyszeni jest nieodłączną częścią łagiewnickiej wspólnoty.

Dzięki rzecznik Sanktuarium, pani Małgorzacie Pabis, zostaliśmy oprowadzeni po terenie Bazyliki, oraz dolnej części Kościoła, w której znajduje się pięć kaplic, z centralną kaplicą, pw. św. siostry Faustyny (dar Kościoła włoskiego), oraz czterema kaplicami bocznymi.

Podczas modlitwy towarzyszyły nam relikwie bł. Stefana kard. Wyszyńskiego, patrona Stowarzyszenia, które peregrynowały na terenie Oddziałów małopolskich, stąd wieczorne rozważania różańcowe w kaplicy Sióstr Miłosierdzia Bożego, poświęcone były osobie Prymasa.

Drugiego dnia, z samego rana, rozpoczęliśmy rozważania adwentowe, które w tym roku poprowadził dla Stowarzyszenia wybitny rekolekcjonista, ks. prof. Robert Skrzypczak. Z racji przypadającej w tym roku 20. Rocznicy Aktu Zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu, ksiądz rekolekcjonista swoje nauki wygłosił w temacie właśnie miłosierdzia.

Każda z trzech nauk, pod innym tematem, dotykała odrębnego aspektu. Pierwsza z nich pt. „Miłosierdzie i apostazja” ukazała, że potrzebujemy Bożego miłosierdzia, bo świat idzie w stronę zła, w stronę konfliktu i staje się coraz bardziej rozdygotany. Na naszych oczach ludzie się nienawidzą, ranią, i zabijają. Świat jęczy, domaga się Bożego miłosierdzia, bez którego nie przeżyje.

W drugiej pt. „Miłosierdzie i przemoc”, Bóg nie został w niebie na tę naszą sytuację, wie, że to co nas zabija to duchowa pustka, i że człowiek dopuszcza się zła i okrucieństwa, często ze strachu, z powodu czarnej dziury, która wypełnia serca. Bóg posyła swojego Syna w samą śmierć. W te miejsca, które dla nas są pustką, której najbardziej się obawiamy. Jezus bierze na siebie wszystkie nasze czarne dziury. Nie kończy na tym, że powstał z martwych, bo to nie przemieniło nawet życia apostołów, ale do momentu kiedy Chrystus spełnia na nich swoją obietnicę, kiedy zstępuje nich Duch św., wtedy ta rana, ta pustka zostają uleczone. Syn Boży wchodząc w najgłębsze ludzkie zakamarki, ukazuje swoją miłość, swoje miłosierdzie, i to jest chrześcijaństwo.

Z kolei trzecia, ostatnia z nauk, pt. „Chrystus – ostateczny triumf miłosierdzia”, to obraz świata, który stał się polem śmierci, którego żaden głos nie podniesie, jak tylko głos Boży, Boże miłosierdzie. Pierwszym etapem jest oczyszczenie, zatem koniecznym jest by wpierw przeszedł huragan by potem świat mógł się oczyścić. Chrystus jest prawdziwym życiem kościoła. Po miłosierdzi oczyszczenia przyjdzie nowe miłosierdzie, podnoszące życie chrześcijańskie.

Elementem kończącym Adwentowe dni Skupienia była msza św., której przewodniczył ks. bp Jan Zając. W kaplicy św. Faustyny podziękowaliśmy dobremu Panu za ten błogosławiony czas, prosząc dla nas wszystkich o dobre przeżywanie czasu wyczekiwania na narodziny Jezusa Chrystusa.

/mdk