Drodzy Czytelnicy, bieżące wydanie pisma, które w okresie wakacyjnym przypada na miesiące czerwiec i lipiec, dedykujemy rodzinie. W czasie letniej przerwy od szkoły i studiów oraz w okresie urlopowym, mamy więcej sposobności do bycia razem z najbliższymi. Warto zaplanować ten czas tak, by stanowił połączenie ubogacającego wypoczynku ze swego rodzaju „doinwestowaniem” przestrzeni życia rodzinnego, które w ciągu całego roku bywają zaniedbane, bądź jedynie powierzchownie zagospodarowane.

Nie gdzie indziej, a w rodzinie siłę całego narodu upatrywał nasz patron, kard. Stefan Wyszyński. Prymas Tysiąclecia wskazywał, że drogą Kościoła jest człowiek, zaś jego tożsamość kształtuje się przez dwie wspólnoty: rodzinę i naród. W tym kontekście kard. Wyszyński zaznaczał, że dwie fundamentalne dla rozwoju osobowości człowieka płaszczyzny nie są instytucjami, ale żywymi organizmami, które posiadają własną dynamikę i biologiczne bytowanie. Wszystkie inne formy, jak państwa, rządy, itd. – zdaniem Prymasa Tysiąclecia – mają wymiar jedynie instytucjonalny. Naród i rodzina muszą istnieć, a tamte instytucje mogą istnieć lub nie – pisał kard. Wyszyński, który V rok Wielkiej Nowenny Tysiąclecia zaprogramował pod hasłem: „Rodzina Bogiem silna”.

Znaczenie rodziny w życiu społecznym, a także jako miejsca pierwszej katechizacji dzieci poprzez codzienne świadectwo wiary rodziców, Kościół podkreśla nieustannie. Mówił o tym Ojciec Święty Franciszek do członków Federacji Katolickich Stowarzyszeń Rodzinnych w Europie, w 20-lecie organizacji: Rodziny to nie muzealne eksponaty. Poprzez nie urzeczywistnia się dar we wzajemnym zaangażowaniu, w wielkodusznym otwarciu na dzieci, a także w służbie społeczeństwu. W taki sposób rodziny są niczym zaczyn, który pomaga w rozwoju świata bardziej ludzkiego i braterskiego, gdzie nikt nie czuje się wykluczony i porzucony. Problematyka rodzinna jest stałym przedmiotem troski Kościoła, nie tylko poprzez intelektualny namysł katolickiej nauki społecznej, ale także w dziełach wspierających rodziny materialnie, duchowo i w procesie wychowania.

Papież Franciszek częstokroć zauważa w swoim nauczaniu konieczność zadbania o relacje w naszych rodzinach. Ojciec Święty nazywa to „potrzebą kultury spotkania” (…) w której docenia się jedność w różnorodności, wzajemność, solidarność między pokoleniami. Zdaniem Franciszka, ten „rodzinny kapitał” powinien też naznaczać pozostałe sfery życia: relacje gospodarcze, społeczne i polityczne na naszym kontynencie.

W temacie numeru „W rodzinie siła” szukamy oparcia w Słowie Bożym. O tym, że Pismo Święte jest pełne rodzin, przekonuje nas znakomita biblistka, dr hab. Anna Kuśmirek. O potrzebie pielęgnowania cnoty czułości i co ona oznacza w relacjach z najbliższymi – pisze Monika Pilch. Ciekawymi refleksjami dzieli się na naszych łamach ks. dr Janusz Stańczuk, red. naczelny pisma „Tak Rodzinie”, który w rozmowie z Patrycją Guevarą-Woźniak wskazuje na zagrożenia dla rodzinnych relacji, pozornie niegroźne, jak codzienny pośpiech… Cenne jest doświadczenie Joanny i Norberta Dawidczyków, którzy przekonują, że małżeństwo to niezwykła rzeczywistość, która wymaga codziennej troski na poziomach: fizycznym, emocjonalnym i duchowym. Małżonkowie są w tej problematyce ekspertami, prowadzą poradnię i publikują teksty, w których radzą, jak zadbać o związek i relacje rodzinne. O tym, że Polska potrzebuje rodzin, naszego Czytelnika przekonywać nie trzeba. Gdyby jednak ktoś poszukiwał konstruktywnych argumentów przemawiających za tym, że duża rodzina to inwestycja, a nie wydatek, zachęcam do pochylenia się nad artykułem Agnieszki Zalewskiej.

Jak zawsze ufam, że treści oddane Państwu przyczynią się do owocnej refleksji i wniosą nowe spojrzenie na podejmowaną problematykę, a może po prostu utwierdzą w dobrym.

Marcin Kluczyński