Od 3 do 6 października 2013 r. miała miejsce wyjazdowa sesja Centralnego Ośrodka Formacji Katolicko-Społecznej. Uczestnikami byli absolwenci i słuchacze wszystkich trzech roczników Ośrodka. Spotkanie rozpoczęło się od Opola, gdzie punktem zbornym była siedziba oddziału Stowarzyszenia. Następnie uczestnicy wraz z władzami Stowarzyszenia, reprezentowanymi przez przewodniczącego Tomasza Nakielskiego, wiceprzewodniczącego, a jednocześnie „rektora” Ośrodka – Marka Korycińskiego oraz prezesa zarządu Macieja Szepietowskiego, udali się do Kurii Biskupiej. JE bp prof. Andrzej Czaja, jako gospodarz Kościoła na ziemi opolskiej, przyjął uczestników niezwykle serdecznie i gościnnie. Jego wykład, poprzedzony koronką do Miłosierdzia Bożego, zainaugurował spotkanie Ośrodka.

Pasterz przybliżył uczestnikom historię i współczesność Diecezji Opolskiej, ponadto przedstawił autorską wizję aktywności ludzi świeckich w życiu Kościoła i narodu, która powinna być oparta na współczesnej pracy organicznej. Zdaniem bp. Czaji nasze Stowarzyszenie powinno być matecznikiem dla ludzi zaangażowanych w życie społeczne i polityczne. Po tak serdecznym ugoszczeniu w oddziale i u pasterza diecezji uczestnicy udali się do miejscowości Bílá Voda, położonej tuż za granicą polsko-czeską. Pierwszy dzień uwieńczony został wspólną Eucharystią sprawowaną przez ks. Krzysztofa Trembeckiego.

Następnego dnia rano uczestnicy autokarem wyruszyli na szlak, przez dolinę Białej Opawy na Pradziada – najwyższe wzniesienie na Morawach i Śląsku Czeskim. Wyprawa wzdłuż niedużych kanionów, malowniczo poprzecinanych górskimi strumieniami, z pięknymi widokami, urzekła uczestników. Mimo potężnego wysiłku i braku wcześniejszego przygotowania fizycznego wszyscy szczęśliwie dotarli na polanę o nazwie Ovczarnia, gdzie można było odpocząć i posilić się. Następnie wspólnie wyruszyliśmy na Pradziada. Po powrocie z górskiej wyprawy nasi gospodarze, członkowie wspólnoty Chemin Neuf, przestawili historię miejscowości, w której w latach 1948–1990 znajdował się obóz
internowania dla wszystkich sióstr zakonnych z obszaru ówczesnej Czechosłowacji. W tym „obozie koncentracyjnym” przebywało ponad 1500 zakonnic ze wszystkich zgromadzeń. W Białej Wodzie znajduje się również największy cmentarz sióstr zakonnych w Czechach, gdzie pochowanych jest ponad 700 sióstr. Następnie została odprawiona Msza św.

Trzeciego dnia, w sobotę, tuż po wspólnym śniadaniu, uczestnicy udali się autokarem do Ołomuńca, jednego z najstarszych ośrodków chrześcijaństwa na Morawach. Podczas długiej podróży autokarowej, zgodnie z praktyką poprzedniego dnia, znakomity wykład poświęcony historii wygłosił dyrektor Piotr Sutowicz. Zwrócił on uwagę na znaczenie Ołomuńca dla czeskiego Kościoła, jak również na przynależność szeroko pojętego Śląska i Moraw do różnych organizmów państwowych na przestrzeni dziejów. Tuż przed wjazdem do centrum Ołomuńca zatrzymaliśmy się w Świętym Kopeczku, najważniejszym miejscu pielgrzymowania na Morawach, gdzie na terenie zakonu norbertańskiego znajduje się
barokowa Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Po dotarciu na miejsce docelowe uczestnicy udali się do unikatowego na skalę światową Muzeum Archidiecezjalnego w Ołomuńcu, mieszczącego się w zrekonstruowanych budynkach kapituły na placu Wacława.

Można tam było podziwiać osiągnięcia sztuki chrześcijańskiej na Morawach na przestrzeni wieków, począwszy od czasów misji świętych Cyryla i Metodego, a na rozpadzie monarchii Habsburgów kończąc. Będąc w Ołomuńcu, nie sposób nie nawiedzić katedry św. Wacława. W tej neogotyckiej świątyni, której wieża mierzy ponad 100 metrów i jest najwyższą neogotycką wieżą w Czechach, znajdują się relikwie św. Jana Sarkandra i św. Urszuli. Podczas spaceru po mieście mogliśmy podziwiać wspaniałe zabytki przez wieki wznoszone przez instytucje Kościoła powszechnego, czego wspaniałym przykładem jest najstarszy na Morawach, a drugi w całych Czechach Uniwersytet Palackiego, funkcjonujący pierwotnie jako kolegium jezuickie założone w 1576 r. Ostatnim punktem wędrówki była 35-metrowa kolumna Trójcy Przenajświętszej znajdująca się nieopodal ratusza. Po powrocie, mimo wyczerpującej podróży i wielu wrażeń, do późnych godzin nocnych wszyscy uczestnicy Ośrodka, racząc się specjałami czeskiej kuchni, wspólnie śpiewali.

Ostatniego dnia, w niedzielę, udaliśmy się do Nysy, nie bez powodu zwanej „śląskim Rzymem”, a to dlatego, że do 1810 r. była miastem stołecznym Księstwa Nyskiego. Księstwo, a tym samym Nysa były własnością biskupów wrocławskich. Dziesiątki kościołów, budynków cywilnych i fortec wojskowych nie przetrwały przemarszu Armii Czerwonej w 1945 r. Mimo to Nysa swoim bogactwem architektury urzeka do dzisiaj. Zanim rozpoczęła się Msza św., udaliśmy się do Skarbca św. Jakuba będącego galerią wystawienniczą dzieł sztuki sakralnej, gdzie znajduje się olbrzymia kolekcja używanych do dziś naczyń liturgicznych, monstrancji, relikwiarzy. Do najcenniejszych eksponatów należy ampułka z sercem księcia biskupa Karola Habsburga, brata Anny Habsburżanki, królowej Polski i Szwecji, żony Zygmunta III, a zarazem matki Władysława IV. Bp Karol zmarł w drodze do Madrytu, dokąd zmierzał, by objąć urząd wicekróla Portugalii. Drugim niezwykłym eksponatem jest barokowa monstrancja z XVIII w. wysadzona ponad 200 diamentami. Następnie uczestnicy udali się do Bazyliki św. Jakuba Apostoła i św. Agnieszki. Po Eucharystii w tej monumentalnej świątyni zakończyli wspólną podróż, szczęśliwie rozjeżdżając się po Polsce.

Tomasz Rzymkowski