4 czerwca 1102

Zmarł Książe Władysław Herman, królestwo podzielił pomiędzy, dwóch swoich synów – Zbigniewa i Bolesława, ale wkrótce Bolesław zdobył tron, a brata swego oślepił.

7 czerwca 1492

Zmarł król Kazimierz Jagiellończyk – był jednym z najdłużej panujących monarchów polskich. Za jego czasów Polska odzyskała dostęp do Morza Bałtyckiego, definitywnie rozprawiła się z Zakonem Krzyżackim. Potomkowie Jagiellonów zasiedli na tronach Węgier, Czech.

17 czerwca 1025

Zmarł pierwszy król Polski Bolesław Chrobry. Wprawnie bronił Polski przed najazdami Rusinów i Niemców, prowadząc często walkę na dwa fronty. Zatrzymał Milsko i Łuzyce, zajął Morawy, zdobył kijów i włączył do królestwa grody Czerwieńskie. Był kontynuatorem chrystianizacji Polski.

19 czerwca 1205

W Bitwie pod Zawichostem między Leszkiem Białym a księciem kijowskim Romanem wojska polskie odniosły walne zwycięstwo. Niedobitki Rusinów zgromadziły się na skarpie na przeciwległym brzegu rzeki skarpa się pod nimi zapadła i duża część łącznie z księciem i jego świtą znalazła śmierć w nurtach rzeki. Na temat zwycięstwa powstała pieśń rycerska, która dotrwała z pewnością do czasów Jana Długosza.

9 czerwca 1210

W Borzykowej odbył się synod z udziałem arcybiskupa Kietlicza. Wprowadzono obowiązek celibatu księży oraz zakaz obierania biskupów przez kapituły katedralne.

16 czerwca 1383

Siemowit IV – książę mazowiecki zwołał zjazd rycerstwa do Sieradza i zażądał przyznania mu korony po śmierci Ludwika Andegawena. Wzniecone przez niego wojnę domową w Wielkopolsce spacyfikowało rycerstwo Zygmunta Luksemburskiego – króla Czech.

18 czerwca 1325

Władysław Łokietek zawarł w Nakle przymierze z książętami pomorskimi Warcisławem IV Ołogoskim, Ottonem I i Barnimem III, na mocy którego w zamian za poparcie wyprawy przeciw Nowej Marchii otrzymaliby wszystkie ziemie, jakie zostałyby podbite na zachód od Drawy.

24 czerwca 972

W bitwie pod Cedynią Mieszko I pokonał wojska Margrabiego Hodona

Lipiec

1 lipca 1569

Senatorowie i posłowie potwierdzają akt Unii Lubelskiej a trzy dni później król Zygmunt II August potwierdza akt Unii Lubelskiej.

4 lipca 1610

Pod Kłuszynem hetman Stanisław Żółkiewski rozbił wojska rosyjsko-szwedzkie pod dowództwem Dymitra Szujskiego. Polacy mieli 7 tys. żołnierzy przeciwko 35 tys. wojsk rosyjsko-szwedzkich. Po stronie polskiej stanęło ok. 1000 husarzy i to oni przesądzili o bitwie. Od tej pory husaria będzie uznana za siłę nie do pokonania.

7 lipca 1607

Wojska królewskie pod wodzą Stanisława Żółkiewskiego rozbiły rokoszan Zebrzydowskiego pod Guzowem. Król łaskawie obszedł się z buntownikami. Wszystkim darował winę. Jedyną karą była ponowna przysięga na wierność królowi.

12 lipca 1704

Pod wpływem obecności wojsk szwedzkich sejm konwokacyjny wybrał wojewodę poznańskiego Stanisława Leszczyńskiego na króla Polski.

17 lipca 1773

Papież Klemens XIV wydaje bullę likwidującą zakon Jezuitów. Jezuici przetrwali tylko w prawosławnej Rosji. Majątek pojezuicki w Polsce (głównie szkoły) przejęła Komisja Edukacji Narodowej powołana do życia na sejmie zatwierdzającym I rozbiór Polski.

19 lipca 1655

Szwecja wypowiedziała rozejm zawarty w Sztumskiej Wsi wkroczyła na terytorium Rzeczypospolitej. Trzon armii szwedzkiej stanowili żołnierze niemieccy zaciągnięci po wojnie Trzydziestoletniej, znający rzemiosło wojenne. Mimo to Karol II Gustaw musiał im zapewnić 3-krotnie wyższy żołd niż w innych warunkach, gdyż wojna z Polską oznaczała prawdopodobieństwo walki z husarią, którą uznawano za formację nie do pokonania. Kilka dni po wypowiedzeniu wojny poddało się pospolite ruszenie wielkopolskie pod Ujściem, a miesiąc póżniej pospolite ruszenie litewskie, 3 miesiące później hetman wojsk litewskich Janusz Radziwiłł wypowiedział Unię polskolitewską i uznał się lennikiem szwedzkim.

Oprac. Radosław Kieryłowicz

Artykuł ukazał się w numerze 06-07/2009.