„Przyjdź Królestwo Twoje” to dewiza biskupa Henryka Tomasika, którego Benedykt XVI mianował ordynariuszem diecezji radomskiej. – Przyjmijcie nowego pasterza z radością serc – apelował podczas ingresu do katedry radomskiej jego poprzednik arcybiskup Zygmunt Zimowski, obecnie przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia.

Ingres odbył się 14 listopada. Po wielu szarych i deszczowych dniach sobota przywitała mieszkańców Radomia słońcem.

– To znak od pana Boga, żebyśmy mogli z uśmiechem przywitać naszego ordynariusza – przekonywała Grażyna Wójcicka, 80-letnia radomianka, która na długo przed rozpoczęciem uroczystości ustawiła się przed wejściem do katedry. – Byłam na ingresie biskupów Chrapka i Zimowskiego. Tego też nie mogłam opuścić, bo to wielkie święto naszego Kościoła.

Uroczystości rozpoczęła procesja z plebani katedralnej, którą otwierała wojskowa orkiestra z radomskiego garnizonu. Dalej maszerowały poczty sztandarowe organizacji społecznych, szkół i służb mundurowych. W przemarszu uczestniczyło 37 biskupów z Polski, a także z Białorusi, Ukrainy i Rosji. Wśród nich abp Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski, abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański, abp Józef Życiński, metropolita lubelski, abp Stanisław Nowak, metropolita częstochowski, i abp Zygmunt Zimowski, poprzedni ordynariusz diecezji radomskiej.

Pozytywny obraz

Biskupa nominata Henryka Tomasika w drzwiach katedry powitał proboszcz parafii pod wezwaniem Opieki Najświętszej Maryi Panny, ks. Edward Poniewierski, który przekazał klucze do świątyni jako znak oddania i szacunku, podał krzyż do ucałowania oraz wodę święconą. Następnie bp Tomasik modlił się przy grobie tragicznie zmarłego biskupa radomskiego Jana Chrapka.

Uroczystości w katedrze rozpoczął abp Zygmunt Zimowski. Przekazał swojemu następcy pozdrowienia i błogosławieństwo Benedykta XVI, który siedem lat temu jeszcze jako kard. Joseph Ratzinger odwiedził radomską świątynię.

Pamiętaj, że obraz radomskiego Kościoła jest pozytywny i nie pozwól sobie wmówić, że jest inaczej. Na tym Kościele widnieje blask świętości Chrystusa w ludziach, którzy ten Kościół tworzą, wpatrując się w błogosławionych tej ziemi, zwłaszcza w św. Kazimierza – mówił abp Zimowski

– Niech troska, wręcz walka o to Królestwo Boże – zgodnie z zawołaniem biskupim nowego ordynariusza – będzie priorytetem twojej posługi, opartej na całkowitym zawierzeniu Chrystusowi, w tajemnicy Bożego Miłosierdzia – apelował.

Abp Zimowski wezwał świeckich i kapłanów do przyjęcia nowego ordynariusza z otwartym sercem, gotowością do współpracy i modlitewnym wsparciem. Poprosił swojego następcę o kontynuowanie II Synodu Diecezjalnego, który rozpoczęto rok temu.

Hołd duchowieństwa

Po odczytaniu dekretu nominacyjnego abp Józef Kowalczyk razem z metropolitą częstochowskim wręczyli pastorał nowemu biskupowi radomskiemu. Następnie odbyło się homagium – hołd poddania się władzy biskupa przez wszystkie stany duchowieństwa.

Podczas Mszy św. homilię wygłosił abp Stanisław Gądecki, wiceprzewodniczący Episkopatu Polski.

Ingres biskupi to nie tyle okazja do wygłaszania peanów na cześć człowieka, ile raczej tytuł do większego uwielbienia Boga, który słabej ludzkiej naturze pozwala pełnić niezwykle odpowiedzialne zadanie apostolskie w Kościele – mówił abp Gądecki.

Przypomniał też o cnotach, które powinny wyróżniać biskupa: rozsądku, gościnności, umiejętności nauczania oraz braku skłonności do gniewu. Zwrócił też uwagę, że urząd ordynariusza stawia wymagania nie tylko biskupowi, ale również świeckim, którzy powinni w sprawach Kościoła współdziałać ze swoim pasterzem.

Wspomnienie poprzedników

Abp Gądecki wspominał zasługi poprzednich ordynariuszy diecezji radomskiej. Pierwszym z nich był bp Edward Materski, jeden z najbardziej zasłużonych kapłanów tej ziemi. Jako dwudziestoletni chłopak brał udział w powstaniu warszawskim. W pierwszych latach swojej posługi był sekretarzem biskupa Czesława Kaczmarka. Odwiedzał go w komunistycznym więzieniu, kontaktował swojego przełożonego z prawnikami, a także rozprowadzał tajną korespondencję.

28 marca 1981 roku Jan Paweł II mianował ks. Edwarda Materskiego biskupem diecezji sandomierskiej. Na prośbę nowego ordynariusza nazwa diecezji została zmieniona na „sandomierskoradomską”, a św. Kazimierza Królewicza ogłoszono patronem Radomia. Bp Materski był inicjatorem budowy Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu. Kościół, Gdy w 1992 roku utworzono diecezję radomską, został jej pierwszym ordynariuszem. Troską otaczał katechizację i budownictwo sakralne. Był również pomysłodawcą diecezjalnego Radia Ave.

W 1998 roku, gdy skończył 75 lat, bp Materski powiadomił Stolicę Apostolską o gotowości przejścia na emeryturę. Rok później przekazał kanoniczne pasterzowanie diecezją radomską bp. Janowi Chrapkowi, który rozwijał dzieła charytatywne, kładąc szczególny nacisk na duszpasterstwo młodzieży. W pamięci wielu pozostały jego Apele Młodych, gromadzące wielotysięczne rzesze młodzieży.

Ingresowi biskupa Henryka Tomasika do radomskiej katedry towarzyszyły tłumy wiernych
| Fot. Rafał Natorski

Pracy nie zabraknie

Bp Chrapek aktywnie uczestniczył w organizacji w Radomiu Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Jego marzeniem było erygowanie w tym mieście Uniwersytetu im. Jana Kochanowskiego. Z jego inicjatywy otwierano stołówki dla ubogich prowadzone przez księży filipinów, ojców bernardynów i Caritas; uruchomiono przychodnię lekarską dla ludzi ubogich i pozbawionych ubezpieczenia; klub młodzieżowy „Arka” oraz bezpłatny telefon zaufania – Linię Braterskich Serc. 18 października 2001 roku biskup Jan Chrapek zginął w wypadku samochodowym w Sieklukach. Został pochowany w katedrze radomskiej.

Jego następcą na fotelu ordynariusza diecezji radomskiej mianowano bp. Zygmunta Zimowskiego. Z jego inicjatywy został wybudowany diecezjalny Ośrodek Edukacyjno-Charytatywny „Emaus” w Turnie. Założono Fundację „Dać Sercom Nadzieję”, a także doprowadzono do końca budowę Domu Matki i Dziecka-Ofiar Przemocy w Rodzinie w Jasieńcu Iłżeckim. Zbudowano Diecezjalne Duszpasterstwo Akademickie w Radomiu. Stworzono Centrum Myśli Benedykta XVI. Przeniesiono kurię biskupią do dawnego domu sióstr benedyktynek.

Dewiza biskupa

Bp Henryk Tomasik przez ostatnie 17 lat pełnił funkcję biskupa pomocniczego diecezji siedleckiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1969 roku z rąk bp. Jana Mazura. Po święceniach był wikariuszem . w parafii Radoryż Kościelny. Dwa lata później rozpoczął studia na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL. Po studiach w 1974 roku został skierowany do pracy z młodzieżą akademicką w Siedlcach. Rozpoczął wówczas wykłady w Seminarium Duchownym w Siedlcach. W 1984 roku obronił doktorat z filozofii teoretycznej na KUL-u. 21 listopada 1992 roku Jan Paweł II mianował ks. Henryka Tomasika biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej. Święcenia biskupie przyjął w Watykanie 6 stycznia 1993 roku z rąk Ojca Świętego Jana Pawła II. Jako dewizę biskupią obrał wezwanie „Przyjdź Królestwo Twoje!”.

Bp Tomasik przewodniczy Radzie ds. Duszpasterstwa Młodzieży Episkopatu, jest członkiem Komisji Wychowania Katolickiego i delegatem ds. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Pracuje także w Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą, Radzie ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek oraz w Radzie ds. Rodziny. Jest także wykładowcą Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie oraz Wyższego Seminarium Duchownego im. Jana Pawła II w Siedlcach.

Bp Tomasik znany jest z zaangażowania w przygotowywanie młodych do wyjazdu na Światowe Dni Młodzieży. Uczestniczył w spotkaniach Jana Pawła II z młodzieżą w Manili, Paryżu, Rzymie i Toronto oraz Benedykta XVI w Kolonii i Sydney. W diecezji siedleckiej bp Tomasik był nazywany „biskupem, który wierzy w młodzież”, a wiadomość o nominacji na ordynariusza diecezji radomskiej zastała go na forum młodzieży polonijnej.

Na zakończenie liturgii bp Tomasik podziękował wszystkim obecnym, a także osobom, które do tej pory spotkał na swojej kapłańskiej i biskupiej drodze.

Dziś staję w tej katedrze z podziwem i szacunkiem i proszę „przyjmijcie mnie” – mówił.

Nowy ordynariusz wspomniał zasłużonych kapłanów ziemi radomskiej, szczególnie ks. Romana Kotlarza, jednego z bohaterów wydarzeń Czerwca ’76. Zaznaczył, że jego troską będzie rodzina i młodzież, w którą wierzy. Zaprosił diecezjan, zwłaszcza młodych, do odważnego wyznawania wiary i pokazywania obecności Jezusa w swoim życiu.

Rafał Natorski

Artykuł ukazał się w numerze 12/2009.