Łk 12, 32-33 Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.

W odpowiedzi na sytuacje, z jakimi przyszło nam się mierzyć (otwarte żądania możliwości zabijania nienarodzonych dzieci), ks. Kuba Bartczak stworzył street video do utworu z płyty #SieModle - Szare mury. Pokazuje w nim, jak "szare" tłumy żyją tym, co małe w świecie, który również jest szary. Kieruje swój wzrok również na potrzebę dobra, miłości ognia i obecności Boga w codzienności.

Jednocześnie podkreśla przy tym, iż cały ten system manifestacji zła i szaleństwa, jakie się za nim ciągnie, jest sztandarem tych, co leczą swoją wewnętrzną depresję, a przynajmniej tak im się wydaje. Tych, którzy za boga mają makrowe gadżety, drogie samochody, ekskluzywne wycieczki, ogromne domy... Niestety, ukazuje tu również nieopisaną pustkę, która trawi tych ludzi od środka. Przypomina, że chrześcijanin, który jest tolerancyjny, dla innych jest obojętny, ale miłość którą pokazuje postawą swojego codziennego życia nie pozostanie zapomniana. Może w przyszłości będzie powodem, dla którego choć jedna z tym zagubionych osób zatrzyma się na chwilę i przemyśli, co robi ze sobą i z życiem, które zostało jej dane.

Jeden z komentarzy zamieszczonych pod klipem wywołał niemałą burzę. Autor nawiązał do treści świadectwa Glorii Polo zamieszczonego w książce ,,Trafiona Przez Piorun". Zacytuję fragment, który najbardziej odpowiada przesłaniu utworu, klipu oraz sytuacji, z jakimi coraz częściej się spotykamy. "Pan Jezus mówił jej, że gdy lekarz bierze szczypce i rozrywa ciało dziecka, to całe Niebo drży z bólu razem z Tym dzieckiem , a Demony wyją, jak kibice na meczu piłki nożnej z triumfu swojej drużyny."

/eu