Abp Salvatore Pennacchio:
Zawsze trzeba szukać nowych metod. A jeszcze bardziej trzeba dbać o to, aby wypracowane treści przełożyć na praktykę życia. Zresztą, taka jest myśl przewodnia waszego Festiwalu. To jest ważne, bo inaczej piękne zasady zostaną zasypane ilością pięknych słów, które niewiele znaczą. Ludzie, społeczności mają swój własny instynkt i gdy słów jest za dużo, tak że zasłaniają zasady i podstawowe wartości, człowiek się budzi i przypomina o sobie: bo to człowiek, a nie ideologia jest najwyższą wartością i punktem odniesienia.

Bp Marian Florczyk: 
Łatwo jest powiedzieć: katolicka nauka społeczna jest przydatna, ale co zrobić, żeby ludzie się nią zainteresowali…? Czego nas ona uczy? Uczy nas, kim jest człowiek, podkreśla godność człowieka – to jest zawsze punkt pierwszy, od tego zaczyna się dalsza wykładnia. A potem uczy nas, jak budować godne życie całej wspólnoty. Jakie mają być prawa, jak budować dobro wspólne. KNS niesie przesłanie do dobrego i godnego życia człowieka. Powinna być (…) wykładana nie tylko na wydziałach teologicznych, bo gdy mówi o istotnych sprawach życia politycznego, gospodarczego, ekonomicznego, zawsze wychodzi od zagadnienia godności człowieka, wyróżniającej go w całym wszechświecie.

Ks. prof. Piotr Mazurkiewicz:
Europa dla wielu ludzi jest miejscem spełnienia marzeń. Przykład fali emigracji: ci ludzie uważają, że ich życie powinno być w Europie lepsze niż w tych miejscach, z których pochodzą, (…) w tej perspektywie to się kojarzy tylko z poprawą ich życia materialnego, bezpieczeństwem socjalnym. Niekonieczna jest więc do tego Europa sama w sobie, ale raczej miejsce dobrobytu. Jest tak, że mamy państwa, które chcą stać się członkami UE. One też widzą to miejsce jako miejsce realizacji swoich interesów. A jak my definiujemy szczęście? Najedzenie się, wyspanie się, zaspokojenie różnego rodzaju potrzeb cielesnych nie jest szczęściem specyficznie ludzkim. Mimo że niższe potrzeby również mogą być dobre, to Arystoteles odsyła nas na wyższy poziom potrzeb ludzkich, na poziom związany z rozumem – potrzebę kontemplacji Boga, a z tym w Europie jest różnie.

Prof. Tomasz Grosse:
Dziś tożsamość Unii Europejskiej jest lewicowa, żeby nie powiedzieć marksistowska. W związku z tym UE oddaliła się od założeń, jakie były u podstaw, od myśli ojców założycielskich tej organizacji, takich jak Robert Schumann (…). Tworzy się superpaństwo, federacja, która ma również na celu stworzenie nowego społeczeństwa europejskiego, które ma zastąpić narody europejskie. Gubi się nie tylko tradycję europejską, która była oparta na tożsamości i historii poszczególnych nacji, ale też tradycję chrześcijańską związaną dwoma tysiącami lat, które stanowiły niezwykle ważny komponent tożsamości Europejczyków.

Tekst pochodzi z kwartalnika "Civitas Christiana" nr 4 | październik-grudzień 2022

/em