Prof. Ryszard Legutko:
Duża część opinii publicznej nie godzi się na inżynierię społeczną, którą proponuje Unia, czyli próbę kreowania jednego ludu, narodu europejskiego, jednego zespołu instytucji, jednej waluty. Nie ma takiego narodu i raczej nie będzie, stąd wszelkie próby jego tworzenia mają zawsze charakter represywny, arogancki, nakazowy. Spora część Polaków się temu przeciwstawia, ale są też tacy, którzy to niestety popierają. Złą polską tradycją jest szukanie oparcia w zewnętrznym podmiocie politycznym i podporządkowanie Polski zewnętrznemu podmiotowi.

Prof. Aniela Dylus:
Nie jest łatwo na co dzień kierować się zasadami katolickiej nauki społecznej, mimo że zasady są znane od wielu lat. Podstawową zasadą jest zasada godności ludzkiej, z której to wychodzą każde kolejne, które nas ukierunkowują na to, żeby wspólnoty, jaką jest np. Unia Europejska, dbały o dobro wspólne, które jest czymś, co wspomaga także rozwój każdego indywidualnego człowieka. Istnieje jednak pokusa, że ci, którzy zajmują się zagadnieniami katolickiej nauki społecznej, skoncentrują się na rozważaniu tylko tych teoretycznych relacji pomiędzy zasadami, natomiast praktyka umyka. Uprawianie KNS jest trudne dlatego, że trzeba przede wszystkim znać rzeczywistość gospodarczą, polityczną i społeczną.

Marek Zuber:
Świat gospodarczy niestety nie do końca uczy się na własnych błędach. Cała Europa myślała o Rosji, że „nie zakręcą kurka z gazem, przecież oni na tym zarabiają, będziemy cywilizować nasze relacje biznesowe”. I jednak kurek został zakręcony, co doprowadziło do potężnego kryzysu, także recesji w gospodarkach światowych. Na wiele rzeczy zwracamy jednak uwagę – porównując skutki największego kryzysu naszych czasów do kryzysu z lat 1929-1932 – wtedy świat gospodarczy zmniejszył się o 30%. Kryzys naszych czasów, zapoczątkowany w 2009 roku, zmniejszył światową gospodarkę o 6,5%. Uczymy się, ale jednak trochę za mało.

Łukasz Czernicki:
Podejmowanych jest szereg działań prowadzących do tego, by pomóc grupom najbardziej narażonym na inflację. Te działania przekładają się na odczyty inflacji, ale równocześnie na rachunki przeciętnego Kowalskiego. A zarzewiem większości obecnych problemów makroekonomicznych jest kryzys energetyczny. Tym lepiej sobie z nim poradzimy, im szybciej zapewnimy sobie bezpieczeństwo energetyczne. Czynimy pewne kroki – rozbudowa Baltic Pipe, czyli źródło alternatywne względem źródeł rosyjskich. Im szybciej będziemy mieć dostęp do taniego gazu, taniej energii, tym szybciej poprawią się na nastroje gospodarcze przedsiębiorstw i konsumentów.

Tekst pochodzi z kwartalnika "Civitas Christiana" nr 4 | październik-grudzień 2022

/em