Tymi tytułowymi słowami, wypowiedzianymi 6 czerwca 1991 r. na zakończenie Mszy św. w Parku im. Janusza Kusocińskiego w Olsztynie, Ojciec Święty Jan Paweł II wyraził swoje poważanie dla ziemi warmińskiej, dla jej mieszkańców, którzy w sposób szczególny przywiązani są do Matki Bożej, oddając jej cześć w Stoczku Klasztornym, Świętej Lipce i Gietrzwałdzie.

Już jako Karol Wojtyła skupiał wokół siebie wielu młodych ludzi, umiał odnaleźć drogę do ich serc zarówno słowem wypowiedzianym na Eucharystii, jak i dzięki turystycznym wędrówkom po zakątkach Warmii i Mazur. Gdy został wybrany na głowę Stolicy Apostolskiej, wszyscy wspominaliśmy znamienny szlak kajakowy warmińskiej rzeki Łyny, który w 1958 r. rozpoczął jako ksiądz, a ukończył jako biskup.

Minęło wiele lat wspaniałego pontyfikatu papieża Polaka, kiedy oczy całego świata były zwrócone ku niemu. Świat napawał się jego autorytetem, z jego wiedzy i cnót czerpał wskazówki na dalszą drogę. Pamiętaliśmy o nim.

Po śmierci Jana Pawła II wszyscy mieliśmy wrażenie, że obumarła cząstka nas samych. Ale on, wyniesiony na ołtarze, podarował nam cząstkę samego siebie, abyśmy nie czuli pustki i potrafili napełnić ją dobrem. Czy pamiętamy o nim dziś?

W postaci relikwii gości w oddziałach Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”, a w dniach 15–30 września zawitał na Warmię i Mazury. Ten czas pobytu relikwii był zagospodarowany przez wszystkie oddziały naszego Oddziału Okręgowego. W każdym miejscu centralną część peregrynacji stanowiła uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem księży asystentów danego oddziału, natomiast w stolicach diecezji Mszom św. przewodniczyli biskupi oraz arcybiskupi. Zaangażowanie wielu podmiotów przeszło nasze najśmielsze oczekiwania. Relikwie czczone były m.in. w takich miejscach, jak: Środowiskowy Dom Samopomocy w Nowym Mieście Lubawskim, Warsztaty Terapii Zajęciowej im. św. Jana Pawła II czy nowa kaplica szpitalna, przy okazji jej poświęcenia. Uroczystości uświetniające pobyt relikwii miały miejsce także w Centrum Kultury i Sportu w Suszu, Ośrodku Rehabilitacji Osób z Upośledzeniem Umysłowym w Nidzicy, Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie, Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie, także u Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny w Gietrzwałdzie. Relikwie nawiedziły również szkoły w Szczytnie, Ostródzie oraz Ełku. Do czuwania przy relikwiach włączyły się dzieci i młodzież przez poprowadzenie Różańca czy też wykonanie części artystycznej. Obył się również piękny koncert na przywitanie w Kętrzynie, a w Ostródzie wystawiony został spektakl Obrazki z życia Stefana Kardynała Wyszyńskiego. W każdym miejscu relikwiom towarzyszyła wystawa Rodzina Bogiem silna. Relikwie były witane przez tłumy wiernych, które swoją postawą oczekiwania i wzruszenia były dowodem na to, jak bardzo potrzebna była ta peregrynacja, jak wiele osób pamięta i pragnie obecności Jana Pawła II. Doświadczaliśmy tego podczas trwania peregrynacji nie tylko na etapach zaplanowanych. Wiele inicjatyw było niespodzianką dla organizatorów, jak chociażby nocne czuwanie modlitewne sióstr klarysek ze Szczytna, które z wielkim wzruszeniem przyjęły relikwie pod swój dach.

Zbudowani postawą różnych środowisk, które przyjęły relikwie św. Jana Pawła II z tak wielkim przejęciem i poruszeniem serc, dziś z czystym sumieniem możemy potwierdzić: PAMIĘTAMY!

Święty Jan Paweł II wiele razy przypominał słowa Matki Bożej wypowiedziane do polskich dziewcząt w objawieniach gietrzwałdzkich: „Nie smućcie się, bo Ja zawsze będę przy was”. Wierzymy, że i Ojciec Święty będzie z nami w postaci podarowanych nam relikwii, a pamięć o nim z naszych serc i myśli przekładać się będzie na dobre czyny, bo tak wiele nas różni, a on łączy…

Beata Zembrzycka

zdjęcia: Mateusz Rutynowski, Andrzej Taborski

pgw