„Rok polski” Zofii Kossak to poetycki kalendarz, który opisuje charakterystyczne dla każdego miesiąca polskie obyczaje, obrzędy i wierzenia. Cykl pór roku przeplata się z kalendarzem liturgicznym i tworzy płynną całość. Zofia Kossak pisała „Rok polski” przebywając w Kornwalii w latach 1953-54. Jest to „wyraz uczuć człowieka oddalonego od swojego kraju”.

"Październik to miesiąc mgieł i opadających liści. Mgły spowijają ziemię rano i wieczorem. Przeciwstawiając nadzieję smutkowi sączącemu się nieznośnie z tej jesiennej pory, Kościół opasał październik łańcuchem różańca, albowiem różaniec to radość. Liście opadną i szczezną. Woń róż Maryjnych jest wieczna".

"Po chlebie poznasz dobrą lub złą gospodynię, mądrą lub niedoświadczoną. Dobroć pieczywa zależy bowiem nie tylko od należytego wyrobienia ciasta. W całej Polsce wiedziano, że na udanie się chleba znakomicie wpływa spalenie w piecu chodaka, łapcia, kierpca, no, jakiegokolwiek znoszonego obuwia".

Zofia Kossak Rok Polski, PAX, Warszawa 2017

O tradycjach i obyczajach związanych z październikiem w kolejnej odsłonie poetyckiego kalendarza inspirowanego "Rokiem polskim" Zofii Kossak opowiadają: 

• dr hab.Małgorzata Nowak-Barcińska, Wydział Nauk Humanistycznych KUL
• ks. dr Grzegorz Głąb, Wydział Nauk Humanistycznych KUL
• Anna Fenby Taylor, wnuczka Zofii Kossak, urodzona i wychowana w Anglii

Zapraszamy do słuchania!

/uk