Najbardziej podstawowe prawo jakie należy się każdemu jest „Prawo do Życia”. 25 marca 1995 roku, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, w którą czcimy Wcielenie Syna Bożego, poczęcie się Jezusa Chrystusa w łonie Niepokalanej Dziewicy, Ojciec Święty Jan Paweł II podpisał swą jedenastą encyklikę „Evangelium Vitae” - o wartości i nienaruszalności życia ludzkiego. Budzi ona żywy odzew w świecie współczesnym, zagrożonym "kulturą śmierci".

Papież pisze we wstępie "Jesteśmy dziś świadkami - deptania fundamentalnego prawa do życia wielkiej rzeszy słabych i bezbronnych istot ludzkich, jakimi są zwłaszcza dzieci jeszcze nie narodzone. Jeżeli u schyłku ubiegłego stulecia Kościół nie mógł milczeć wobec istniejących wówczas form niesprawiedliwości, tym bardziej nie wolno mu milczeć dzisiaj, gdy... obserwujemy zjawiska większej jeszcze niesprawiedliwości i ucisku, mylnie nieraz uważane za dowód postępu na drodze ustanowienia nowego porządku światowego". „Ewangelia życia”, jest owocem współpracy Episkopatów wszystkich krajów świata, "ma zatem być stanowczym i jednoznacznym potwierdzeniem wartości ludzkiego życia i jego nienaruszalności, a zarazem żarliwym apelem skierowanym w imię Boże do wszystkich i do każdego: szanuj, broń, miłuj życie i służ życiu - każdemu życiu ludzkiemu! Tylko na tej drodze znajdziesz sprawiedliwość, rozwój, prawdziwą wolność, pokój i szczęście!" Każdy dzień jest dobry by bronić życia! Nie zlepka komórek, embriona czy zarodka, ale życia od poczęcia do naturalnej śmierci.

W każdym człowieku drzemie potencjał do zdziałania wielkich rzeczy – nawet w malutkim poczętym dziecku. Niestety nie każdy maluch rodzi się w atmosferze rodzinnego ciepła, dostatku i radości z jego przyjścia na świat. Zabijanie dzieci nienarodzonych, pozostawianie kobiet samotnych, czy krzywda jaka dzieje się matkom to wielka niesprawiedliwość. Dlaczego nie wszyscy to dostrzegają? To niedostrzeganie problemu nie tylko w kwestii społeczno-politycznym, lecz także na płaszczyźnie rodzinnej. Matki niejednokrotnie zostają pozostawione same. Niestety wciąż jest wiele kobiet dla których jednym z czynników powodujących rozważania dotyczące aborcji jest ich sytuacja materialna. Co z wsparciem, które powinno pojawić się od samego poczęcia ze strony mężczyzn? Społeczeństwo znacząco się zmieniło – dwadzieścia lat temu mężczyzna ok. 20 roku życia czuł się godny i „na siłach” by na swoich barkach wziąć odpowiedzialność i zakładał rodzinę, a dziś młodzi mężczyźni są silni fizycznie, a w głębi duszy są słabi, co w konsekwencji może i wielokrotnie prowadzi do porzucenia ciężarnej kobiety, przez co niejednokrotnie w niej rodzą się pierwsze myśli o aborcji.

„Życie bez wyjątków” pozycja książkowa stworzona przez Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka, to pokazanie, jak zwycięża życie na fizycznych przykładach, gdzie medycyna, jako najszybciej rozwijająca się nauka, w dalszym ciągu jest nie doskonała oraz gdzie „dzieci wymknęły się diagnozą prenatalnym”. Ta książka to jest potęgą. Potęga wiary, potęga życia. Maleńkiego życia. Każdego życia. Żyjemy w czasach, w których ogromną wagę przykłada się do poszanowania praw człowieka - i bardzo dobrze. Jest to w jakimś sensie zwycięstwo piątego przykazania. Możemy dotrzeć do naprawę wielu przykładów gdzie dzieci odeszły do Domu Ojca zaraz po lub w krótkim czasie po porodowym. Dla rodziny to był cud, że mogli przez jakiś czas w zależności od sytuacji i postawionych diagnoz usłyszeć bicie serca swojego dzieciątka bez względu na płeć. Są dumni i szczęśliwi, że ich aniołek nie został przez nich zgładzony lub przy pomocy lekarza zabity. Czas ten jest bardzo trudną chwilą dla rodziny, ale też zaszczytem największym na świecie jaki mogła dać ta mała istotka rodzinie w której wzrastała. Chwile te są darem, ale też są przepełnione lękiem, łzami i strachem wśród domowników. W konsekwencji jednym z ważniejszych, a zarazem trudnych momentów dla rodziny jest odpowiednie przeżycie straty, żałoby oraz pochówek indywidualny lub zbiorowy.

Ile dla społeczeństwa jest warte ludzkie życie? Świat zażądał od nas odpowiedzi na pytania: Po której stronie stoisz? Czym jest dla ciebie życie?

Czasem nie da się po prostu iść dalej.. pozostawiając przeszłość w tyle. W trudnościach jakie przeżywają rodziny, ale głównie matki po stracie swojego dziecka mogą podjąć Duchową Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą jest to inicjatywa polegająca na modlitwie w intencji nieznanego poczętego dziecka, zagrożonego aborcją. „Istotą Duchowej Adopcji jest codzienna modlitwa za dziecko w łonie matki, trwająca przez dziewięć miesięcy. Polega ona na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy (dziesiątki) różańca świętego oraz specjalnej, krótkiej modlitwy za dziecko, którego życie jest zagrożone” – zaznaczył ks. Rytel-Andrianik. Szczegółowe informacje o Dziele Adopcji Dziecka Poczętego można znaleźć również na stronach: centrumzawierzenia.jasnagora.pl, www.duchowaadopcja.pl oraz paulini.com.pl/duchowa-adopcja/ . Aby ułatwić codzienne zobowiązanie modlitewne można też skorzystać z aplikacji na telefon „Adoptuj życie” stworzonej przez Fundację Małych Stópek.

Potrzeba nam „Bożych wariatów”, którzy konkretnie zapytają: Czego potrzebujesz? Tu i teraz. Nie rozpatrując przeszłości, a działających mocno w teraźniejszości. Twardo stąpających po ziemi, a także za jednym razem wydeptujących drogę do nieba. Drogę, na której widnieją ślady małych dziecięcych stópek - kochanych od samego poczęcia bez względu na postawioną diagnozę prenatalną. Warto walczyć dla każdego życia!

Zwieńczeniem jest Dzień Świętości Życia , które przypada 25. marca. Celem tego dnia jest wzbudzenie refleksji nad odpowiedzialnością władz państwowych, społeczeństwa za ochronę i budowanie szacunku do życia ludzkiego, szczególnie osób najmniejszych, najsłabszych. Dzień Świętości Życia jest najważniejszym wydarzeniem dla każdego obrońcy życia ludzkiego. Każdego dnia walczmy o najmłodszych. Konsekwentnie dbajmy o postawioną na pierwszym miejscu wartość życia.

/ut