Słowem, mamy możliwość poświęcić się wszystkiemu temu, na co wśród licznych zajęć, obowiązków, codziennej krzątaniny, brak czasu. To ważne, przecież mówi się nawet o   pewnej „higienie życia”, której koniecznym elementem jest wypoczynek. Dla chrześcijanina wszystko to jednak za mało, by po powrocie do codzienności mógł powiedzieć o pełnej gotowości do zmierzenia się z nowymi wyzwaniami, które przyniesie życie. Chodzi bowiem nie tylko o regenerację fizyczną i odpoczynek psychiczny, ale równie ważne jest zadbanie o sferę duchową. Planując wypoczynek, stwórzmy także przestrzeń dla spotkania z bogiem. Do naszej wielowiekowej tradycji należy pielgrzymowanie, które uczyniliśmy tematem tego numeru. „Jesteśmy jedni dla drugich pielgrzymami, którzy różnymi drogami zdążają w trudzie na to samo spotkanie” – zanotował Antoine de Saint Exupéry. Stwierdzenie niezwykle prawdziwe, jak wiele innych myśli tego znakomitego pisarza. W kolejnych materiałach nasi autorzy odsłaniają przed Czytelnikiem głęboki sens pielgrzymowania, ukazują pewien fenomen, z jakim wciąż mamy do czynienia na tym gruncie w Polsce i wskazują na miejsca, do których warto się udać w   duchową podróż. Jak donosi ostatni raport przygotowany przez Instytut Statystki Kościoła Katolickiego, w naszej Ojczyźnie mamy dokładnie 1050 sanktuariów. Według rodzaju podzielono je na: Maryjne (793), Pańskie (126) i pod wezwaniem świętych (131). W sumie składają się na dość symboliczną liczbę w 1050.   rocznicę Chrztu Polski. Mamy więc dokąd pątnikować w naszej Ojczyźnie, ale równie chętnie odkrywamy sacrum za granicą. Polscy pielgrzymi stanowią 20% wszystkich pielgrzymów europejskich, co ISKK ocenia jako wciąż wysoką aktywność religijną.

Zapraszam więc do odkrycia głębin pielgrzymowania, które w naszym miesięczniku ukazujemy nie tylko od strony filozoficznej, religioznawczej i socjologicznej, ale również z   perspektywy własnych doświadczeń autorów. Jako Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” w wymiarze ogólnopolskim corocznie pielgrzymujemy do sanktuariów: Świętego Wojciecha w Gnieźnie, Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze czy św. Józefa w Kaliszu, gdzie spotkamy się już 24 wr ześnia br. Myślę, że to ważny temat, bowiem także papież Franciszek zwraca uwagę na jakość naszego pielgrzymowania i przestrzega, by nie mylić wyjazdu turystycznego z pątniczą drogą.

Istotnie, pielgrzymowanie to nie czas relaksu ani też odkrywania nowych miejsc, lecz raczej kontemplacja Boga w drodze, w otaczającym świecie, zanurzenie w modlitwie i pokorne znoszenie trudu drogi, niewygody, wyrzeczeń, by ofiarować je w konkretnej intencji, z którą udajemy się do miejsc świętych.

Jak wskazujemy, nie muszą być to wyprawy dalekie, związane z dużymi wydatkami, ale choćby piesze pielgrzymki do lokalnych sanktuariów. Warto podjąć tę drogę, wszak ludem pielgrzymim jesteśmy, Kościołem zmierzającym na spotkanie z Panem. Wykorzystajmy ten czas.

Życzę dobrej lektury

pgw