W ramach chrześcijańskiej formacji katolików świeckich 18 lutego gościliśmy w naszych katowickich progach pana Czesława Ryszkę Senatora RP, publicystę, historyka i teologa. Nasz szacowny Gość przybliżył dla nas Jasnogórskie drogi Prymasa Wyszyńskiego.

Tytułowe Jasnogórskie drogi okazały się należeć nie tylko do Wyszyńskiego, ale jak się okazało w trakcie spotkania także do dwóch innych wielkich Mężów Narodu Polskiego: kardynała Augusta Hlonda i Jana Pawła II. Tron Matki Bożej Królowej Polski był swoistą kanwą łączącą posługę dwóch Polskich Prymasów i Papieża Polaka. Stąd czerpali oni zarówno inspirację do kierowania Kościołem w postawie posłuszeństwa Bożemu Duchowi na wzór Pani Jasnogórskiej, ale też tu znajdowali duchowy spoczynek w objęciach Matki Narodu Polskiego.

Zresztą z Jasną Górą była związana nie tylko motywacja religijna. Za przykładem Hlonda, zarówno Wyszyński jak i Wojtyła/Jan Paweł II z tym szczególnym miejscem wiązali również bardzo wielkie nadzieje narodowo-społeczne. Prymas August po I Wojnie Światowej i odzyskaniu niepodległości przez Polskę, właśnie jasnogórski Tron Bożej Rodzicielki i Jej Syna wybrał jako miejsce odrodzenia ducha Narodu Polskiego. Podobnie Wyszyński dbał zarówno o rozwój wiary polaków jak również o kształtowanie postaw patriotycznych. Jasna Góra była tym szczególnym miejscem w którym wiara w Chrystusa łączyła się ze służbą Narodowi Polskiemu.

Przypatrując się wnikliwiej Hlondowi, Wyszyńskiemu i Wojtyle/Janowi Pawłowi II, można powiedzieć, że dewizą łączącą te wielkie postacie w ich posłudze duszpasterskiej jest zawołanie zaczerpnięte z herbu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II: Deo et Patriae – Bogu i Ojczyźnie. W związku z tym taka powinna być i nasza droga zaangażowania w życie społeczne jako katolików świeckich, abyśmy umieli połączyć w naszym działaniu służbę Bogu ze służbą Ojczyźnie. 

/md