Udział w audiencji generalnej z papieżem Leonem XIV, Msza św. i spotkanie w kościele tytularnym kard. Stefana Wyszyńskiego, modlitwa przed grobem św. Jana Pawła II, symboliczne przejście przez Drzwi Święte w Roku Jubileuszowym, to główne punkty odbywającej się w dniach 22-23 października ogólnopolskiej pielgrzymki „Civitas Christiana” do Rzymu. Uczestniczyło w niej prawie 200 osób na czele z przedstawicielami władz Stowarzyszenia. Obecni byli także laureaci 29. Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy Biblijnej, dla których wyjazd do Włoch był nagrodą za konkursowe zwycięstwo.
Wyjątkowym przeżyciem dla wszystkich pielgrzymów był udział w audiencji generalnej na placu św. Piotra. Nie tylko ze względu na spotkanie z Piotrem naszych czasów – papieżem Leonem XIV, ale również dlatego, że było to piękne doświadczenie żywego i radosnego Kościoła. W środowym spotkaniu udział wzięło kilkadziesiąt tysięcy osób z całego świata. Mimo wielkiego trudu – pobudki o 4 rano i oczekiwania w długich kolejach, by dostać się na plac – przeżycia w sercu pozostaną na zawsze.
Leon XIV: Zmartwychwstanie leczy chorobę naszych czasów – smutek
Podczas audiencji generalnej papież Leon XIV w kolejnej katechezie jubileuszowej z cyklu „Jezus Chrystus naszą nadzieją” rozważał, w jaki sposób Zmartwychwstanie Chrystusa odpowiada na jedno z większych wyzwań współczesnego człowieka – smutek. Jak podkreślił „zwycięstwo życia nie jest pustym słowem, ale rzeczywistym faktem, konkretem. To Zmartwychwstały radykalnie zmienia perspektywę, budząc nadzieję, która wypełnia pustkę smutku (…) Na ścieżkach serca Zmartwychwstały idzie z nami i dla nas. Daje świadectwo o klęsce śmierci, potwierdza zwycięstwo życia, pomimo mroków Kalwarii. Historia ma jeszcze wiele powodów, by mieć nadzieję na dobro” – mówił Ojciec Święty. I dodał: „uznanie Zmartwychwstania oznacza zmianę spojrzenia na świat: powrót do światła, aby rozpoznać Prawdę, która nas zbawiła i zbawia”.
Audiencja odbyła się w dniu liturgicznego wspomnienia św. Jana Pawła II (22.10) i kilka dni po 47. rocznicy wyboru kard. Karola Wojtyły na papieża. Pozdrawiając pielgrzymów z Polski, w tym „Civitas Christiana”, Leon XIV przypomniał apel Jana Pawła II: „47 lat temu, na tym Placu, wzywał on świat, by otworzył się na Chrystusa. Ten apel jest aktualny również dzisiaj: wszyscy jesteśmy wezwani, aby uczynić go naszym”.
Kard. Ryś przy grobie św. Jana Pawła II: Żyjmy w logice daru
Ze św. Janem Pawłem II „spotkaliśmy” się ponownie nazajutrz, gdy uczestniczyliśmy w czwartkowej Mszy św. przy jego grobie, celebrowanej dla Polaków. Przewodniczył jej metropolita łódzki kard. Grzegorz Ryś. W homilii, odwołując się do tekstu św. Pawła, mówił o modelu życia. „Albo żyjemy w logice zapłaty, albo żyjemy w logice daru. Albo będziemy ludziom odpłacać, albo będziemy w stosunku do ludzi hojnymi i wolnymi dawcami. Nasze relacje nie będą relacjami zapłaty, tylko będą relacjami wolnych ludzi, którzy potrafią się wzajemnie obdarowywać” – wskazywał.
Kard. Ryś zaznaczył, że łaska w tekście św. Pawła po grecku jest zapisana jako chárisma. „Charyzmat to jest taki dar, który otrzymujemy nie dla siebie, tylko który otrzymujemy po to, żeby przez nas Pan Bóg mógł działać w Kościele” – przypomniał kaznodzieja. „Wszystkie charyzmaty mają taką naturę, że tym, co otrzymałem od Pana, chcę służyć innym” – dodał.
U Matki Bożej na Zatybrzu
W czasie naszej pielgrzymki do Rzymu bardzo ważną stacją było wspólne spotkanie na Zatybrzu, w bazylice Santa Maria in Trastevere, która była kościołem tytularnym bł. Stefana kard. Wyszyńskiego, naszego Patrona. Uważany jest on za najstarszy na świecie kościół poświęcony Matce Bożej, a jak podkreślali świadkowie życia prymasa, kochał on to miejsce i właśnie tam zawierzał się Maryi.
Przypomniał o tym Sławomir Józefiak, przewodniczący Rady Nadzorczej „Civitas Christiana” w swym słowie na początku spotkania. Przywołując również wielką postać kard. Augusta Hlonda, którego rocznica śmierci przypada 22 października, wskazał na program życia wielkich Polaków – kapłanów: „zwycięstwo, gdy przyjdzie będzie to zwycięstwo przez Maryję”. Przypomniał też program duchowy kard. Wyszyńskiego dla Kościoła powszechnego, w tym jego pracę w czasie obrad Soboru Watykańskiego II i ustanowienie Maryi Matką Kościoła.
„Matka Boża na Zatybrzu jest waszą Matką” – podkreślił proboszcz o. Umberto Fanfarillo, na ręce którego przedstawiciele Stowarzyszenia złożyli ornat z ręcznie wyhaftowanym wizerunkiem bł. kard. Wyszyńskiego. Zauważył, że prymas jest tam żywo obecny. „Gdy będę w tej świątyni odprawiał Mszę św. w tym pięknym ornacie, będę czuł wielką jego ochronę i wsparcie. On jest obecny nie tylko w waszych działaniach, ale w sumieniu całego Kościoła” – mówił kapłan dziękując za „ten piękny dar”.
Konferencję „Śladami bł. Stefana kard. Wyszyńskiego i św. papieża Jana Pawła II po Rzymie – program dla Kościoła” wygłosił ks. dr hab. Arkadiusz Nocoń, wykładowca Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie, pracownik watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
„Prymas Wyszyński podkreślał, że wspólnota narodowa musi żyć w Kościele rzymsko-katolickim, a nie obok niego. Jego relacja z Rzymem nie była jednak poddaniem się, opierała się na miłości i odpowiedzialności. On postrzegał Rzym jako duchowe centrum, a nie tylko jako ośrodek władzy. Według ks. prymasa Polska była pomocą dla Kościoła powszechnego w jego budowaniu ciała Chrystusa na ziemi” – przypomniał ks. Nocoń. Przywołując słowa Adama Mickiewicza o muzyce Chopina: „on mnie przeniósł” podkreślił, że kard. Stefan Wyszyński i Jan Paweł II przenieśli nas z Egiptu, czyli z krainy niewoli, w świat wolności, w którym możemy dzisiaj żyć i układać świat, tak jak chcemy. Oni nas przenieśli najpierw duchowo – przy nich zawsze czuliśmy się wolni – a potem były to przenosiny realne, bo zmienił się system.
O rychłą kanonizację prymasa Wyszyńskiego prosiliśmy w różańcowej tajemnicy Ukoronowania NMP. Modlitwę poprowadzili finaliści konkursu biblijnego.
Najważniejszym punktem spotkania w bazylice NMP na Zatybrzu była Msza św. celebrowana przez pielgrzymujących z nami kapłanów pod przewodnictwem ks. Dariusza Wojteckiego, asystenta krajowego „Civitas Christiana”. W kazaniu przypomniał on, że „powołaniem naszym, w naszym byciu w Stowarzyszeniu i pośród ziemskich miast w naszej Ojczyźnie, jest budowanie miasta Chrystusa. (…) Miasto Chrystusa to przestrzeń sumienia i serca, w której dwa zdania naszych wielkich świętych orędowników Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego współbrzmią wzajemnie: nie lękajcie się i otwórzmy drzwi Chrystusowi – wyjaśniał kaznodzieja. Zachęcał byśmy otworzyli drzwi naszych serc, drzwi naszego Stowarzyszenia i odważnie realizowali program duchowy, który nam pozostawili, a który ani się nie zestarzał, ani się nie zestarzeje z czasem. „Dla naszego Patrona Kościół był wspólnotą sumień, które się nigdy nie poddają dyktatowi kłamstwa. Dla Jana Pawła II był wspólnotą osób, które odkrywają swoją godność w świetle wcielenia Piękna. Obaj wiedzieli, że odnowa świata nie pochodzi z zewnątrz, ale z wnętrza serc oddanych Chrystusowi przez Maryję” – mówił ks. Wojtecki.
W trakcie naszej pielgrzymki do Rzymu odbyło się spotkanie przedstawicieli Stowarzyszenia: Sławomira Józefiaka i Izabeli Tyras z małżonkami z Ambasadorem RP przy Stolicy Apostolskiej, Adamem Kwiatkowskim. Spotkanie poświęcone było dziedzictwu św. Jana Pawła II i bł. Stefana Wyszyńskiego.
Poza Wiecznym Miastem, nasza pielgrzymka do Włoch była okazją do nawiedzenia wielu miejsc świętych – Pompejów, Orvieto, Monte Casino, San Giovanni Rotondo, Padwy czy Bari. Modliliśmy się za naszą Ojczyznę, Stowarzyszenie, rodziny i tych którzy prosili nas o modlitwę.
Pobudzenie serca
Pielgrzymka Stowarzyszenia, do udziału w której zaprosiliśmy też naszych sympatyków i osoby współpracujące, stanowiła jeden z najważniejszych elementów roku formacyjnego w „Civitas Christiana” przeżywanego pod hasłem: „Z bł. Stefanem kard. Wyszyńskim w nowy czas”. 2025 rok to dla naszego środowiska czas inauguracji wielkiej modlitwy o rychłą kanonizację Prymasa Tysiąclecia. Jesteśmy Bogu i Matce Najświętszej wdzięczni, że tę prośbę mogliśmy zanosić także w Rzymie – w sercu Kościoła.
Czas pielgrzymki do Wiecznego Miasta był dla nas „drogą serca ku nadziei, która zawieść nie może”. Symbolicznie przechodziliśmy przez Drzwi Święte, by w Roku Jubileuszowym uzyskać łaskę odpustu zupełnego
/mdk