24 kwietnia 2018 r. w siedzibie oddziału w Gliwicach odbyło się 8. spotkanie Klubu „Społeczeństwo” pod tytułem: „Wokół nierozerwalności sakramentu małżeństwa”. Ten ciekawy i bliski wielu z nas temat rozwinęli: ks. prof. Piotr Morciniec, teolog moralista, wykładowca Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego; ks. prałat dr Grzegorz Kadzioch z Sądu Biskupiego Diecezji Gliwickiej oraz ks. dr Marek Pyka, asystent Stowarzyszenia w diecezji gliwickiej. Moderatorem spotkania był dr Michał Kosche, pracownik formacyjny oddziału w Katowicach.

We wprowadzeniu do kwestii nierozerwalności małżeństwa dr M. Kosche podkreślił, że katolickie rozumienie małżeństwa jako sakramentu jest ściśle związane z Chrystusem będącym Oblubieńcem. Jan Paweł II w adhortacji Familiaris consortio poucza, że „Komunia między Bogiem i ludźmi znajduje swoje ostateczne wypełnienie w Jezusie Chrystusie, Oblubieńcu, który miłuje ludzkość i oddaje się jej jako Zbawiciel, jednocząc ją w swoim ciele. Objawia On pierwotną prawdę małżeństwa, prawdę o „początku” i, wyzwalając człowieka od twardości serca, uzdalnia go do urzeczywistnienia w pełni tej prawdy”.

Punktem wyjścia rozważań naszych czcigodnych prelegentów była Posynodalna Adhortacja Apostolska papieża Franciszka Amoris Laetitia (O miłości w rodzinie). Ks. prof. P. Morciniec podkreślił, że wspomniany dokument przyniósł pewne wątpliwości. Adhortacja stawia pytanie – co jest ważniejsze: ideał czy praktyka małżeństwa? Trzeba głosić ideał, ale po drodze ludzie gubią się i upadają. Dlatego konieczne jest włączenie poranionych, uwzględniając dwa elementy: rozeznanie i towarzyszenie.

Ludziom w związkach niesakramentalnych lub opuszczonych przez współmałżonka należy się szacunek i troska duszpasterska. Papież nie zmienia w żadnym wypadku dyscypliny kanonicznej – małżeństwo było i jest nierozerwalne. Pojawia się także ostrzeżenie przez pochopnym osądzaniem ludzi, którzy nie wytrwali w związku sakramentalnym –  Ojciec święty zachęca do miłosierdzia wobec tych osób. Małżeństwo stanowi dar, ale i zadanie, czyli także przyjmowanie ciężaru budowania wspólnoty małżeńskiej.

Z kolei ks. dr G. Kadzioch skupił się na reformie procesu w sprawach małżeńskich dotyczącej ważności bądź nieważności węzła małżeństwa sakramentalnego. Reforma Papieża Franciszka, powodowana tym samym duchem, którym kierowali się Benedykt XIV i Pius X, różni się jednak nie tylko rzeczywistym odnowieniem kanonicznego procesu małżeńskiego, ale przede wszystkim wspierającymi ją zasadami teologicznymi. Został wprowadzony proces skrócony, trwający około miesiąc. Ponadto Papież wyraża pragnienie, aby możliwie jak najszybciej doszło do tego, że sprawy będą rozpatrywane całkowicie bezpłatnie, zgodnie z zasadą Pisma: darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. A osoby zamożne będą mogły być zachęcane do złożenia darowizny na rzecz najuboższych.

Ważny w dyskusji był także głos proboszcza, praktyka, który na co dzień styka się z rozterkami i duchowym cierpieniem osób żyjących w związkach niesakramentalnych. Ks. dr M. Pyka podkreślał, że ci ludzie nie byli otaczani wystarczającą opieką duszpasterską. Rolą księży jest podnoszenie na duchu i włączanie we wspólnotę Kościoła – w miarę możliwości – tych ludzi. Trzeba także  kształtować młode pokolenie w duchu wiary, by byli świadomi obowiązków związanych z odpowiedzialną decyzją o związku sakramentalnym. Ważna jest rozmowa, a nie piętnowanie.

mak