Wigilia Paschalna to najbardziej rozbudowana i nasycona bogactwem symboli liturgia w ciągu całego roku. Od rozpalenia ogniska i uroczystego wniesienia Paschału do świątyni, poprzez śpiew Exsultetu, liczne czytania ze Starego i Nowego Testamentu, aż po odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Wszystko stanowi paschę, czyli przejście ze śmierci do życia, z ciemności grzechu do wolności dzieci bożych.

Warto zwrócić uwagę, że bogaty wybór czytań ukazuje nam opatrznościowy zamysł Boga, który przeprowadza ludzkość drogami historii zbawienia. Najbardziej kluczowymi tekstami starotestamentalnymi są te, które odwołują się do wyprowadzenia Izraelitów z niewoli egipskiej. Bóg uczynił to zapowiadając, że pełnia zbawienia dokona się nie poprzez krew zwierzęcia – baranka paschalnego, ale dzięki krwi Zbawiciela.

Każdy z nas ma także swoją, indywidualną historię zbawienia. W czas Wigilii Paschalnej jesteśmy zaproszeni do odkrywania na nowo swojej godności dzieci Boga i dziedziców Jego obietnic w konkretnych wydarzeniach naszego codziennego życia. Pozwólmy Duchowi Świętemu prowadzić nasze myśli podczas paschalnej liturgii słowa, abyśmy mogli świadomie i dobrowolnie realizować odnowione przymierze chrzcielne.

/ab