Jakie są perspektywy nowoczesnego duszpasterstwa rodzin?

Małżeństwo i rodzina czy przechodzą dziś kryzys? Kto jest odpowiedzialny za problem niezrozumienia piękna i tajemnicy miłości? Z tymi pytaniami zmaga się dzisiaj wielu duszpasterzy rodzin, ale także wielu młodych ludzi, którzy pragną zawrzeć małżeństwo. Co może im zaproponować nowoczesne duszpasterstwo rodzin?

Myślę, że warto wrócić do prorockiej wizji św. Pawła VI, który w encyklice Humanae vitae wyraził życzenie, aby małżeństwa, które doświadczyły obecności Boga w swoim życiu, przeżyły już swoje problemy i potrafiły je rozwiązać, wychowały po katolicku dzieci stały się przewodnikami dla innych małżeństw i rodzin. Już tutaj pojawia się istotne zagadnienie rozeznawania i towarzyszenia innym w drodze na spotkanie Chrystusa.

Spróbujmy zatem określić ramy tak pojętego duszpasterstwa. Z jednej strony musi ono zaprosić do odkrycia zamysłu Boga względem człowieka, który jest zróżnicowany seksualnie jako kobieta i mężczyzna, a z drugiej podjąć nowe metody działania. Zamysł Boga względem człowieka nie zmienił się i jego pełnia została objawiona w Jezusie Chrystusie. Z drugiej strony zmieniają się warunki życia rodzin, metody docierania, odkrywamy nowe sposoby komunikacji.

Jak więc głosić tę niezmienną prawdę o tym, że Bóg powołuje człowieka z miłości i do miłości?

Myślę, że minęła już epoka masowego duszpasterstwa. Potrzeba docierać do pojedynczego człowieka, małżeństwa, rodziny zauważając ich konkretne potrzeby. Nie wystarczy być jednak specjalistą, trzeba być świadkiem, który spotkał Chrystusa, który nie wywyższa się, ale naprawdę towarzyszy, znając drogę.

Dlatego potrzebujemy przygotować kapłanów, aby nie bali się małżeństw, ale pełni Bożej miłości w każdej parafii tworzyli miejsce przyjazne rodzinie. Miejsce, gdzie cała rodzina będzie się mogła modlić, gdzie będzie czas na poznawanie siebie i innych rodzin. Właśnie wtedy jest czas na ich formację, na spojrzenie na ich problemy, na ożywienie ich wiary. Można przecież przygotować program, który przez cały rok pozwoli im po prostu być blisko Chrystusa.

Tak przygotowane rodziny mogą iść do innych rodzin, aby otworzyć ich serca na miłość, przebaczenie, doświadczenie, że problemy wszystkich rodzin są bardzo podobne.

Nowoczesne duszpasterstwo rodzin musi więc opierać się na harmonijnej współpracy pomiędzy kapłanami, osobami życia konsekrowanego i osobami świeckimi, które znając ze swojego doświadczenia problemy dzisiejszej rodziny, mają odwagę porządkować je według Ewangelii Jezusa Chrystusa. Nie ma tutaj lepszych i gorszych. Każdy ma swoje zadanie w ukazywaniu piękna miłości Boga i miłości człowieka.

Osobnym zagadnieniem jest współpraca z ruchami i stowarzyszeniami, których charyzmatem jest sakrament małżeństwa.  

Z ks. Przemysławem Drągiem, Dyrektorem Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin, rozmawiała Marta Kowalczyk.

/md