Jego pontyfikat trwał 15 lat, a podczas niego miał miejsce Sobór Watykański II. 14 października Paweł VI zostanie ogłoszony świętym.

Giovanni Battista Enrico Antonio Maria Montini urodził się w Concesio (małym włoskim miasteczku) w 1897 r. Jego starszym bratem był polityk, Ludovico Montini. Studiował w seminarium w Brescii, a w 1920 r. otrzymał święcenia kapłańskie, wtedy przeniósł się do Kolegium Lombardzkiego w Rzymie. Studiował filozofię, prawo kanoniczne oraz literaturę. Opanował wiele języków: francuski, hiszpański, niemiecki i angielski. Znał także grekę.

W 1923 r. rozpoczął pracę w dyplomacji watykańskiej, był m.in. sekretarzem nuncjusza apostolskiego w Polsce. W latach 1925-1933 sprawował funkcję narodowego asystenta kościelnego sekcji uniwersyteckiej włoskiej Akcji Katolickiej.

1 listopada 1954 został wyznaczony na arcybiskupa Mediolanu. Działał na tym stanowisku bardzo sprawnie: często wizytował parafie i zakłady pracy, inicjował budowy nowych świątyń. Pod koniec roku 1958 został mianowany kardynałem. Blisko współpracował z Papieżem Janem XXIII podczas przygotowań do Soboru Watykańskiego II oraz podczas pierwszej sesji Soboru.

Po śmierci Jana XXIII, 21 czerwca 1963 r., został wybrany papieżem. Przyjął imię Pawła VI. Swój pontyfikat związał ściśle z Soborem Watykańskim II. Chciał dokonać rewizji kodeksu prawa kanonicznego, działał także na rzecz pokoju i jedności chrześcijan, przywiązując dużą wagę do ekumenizmu. Dzięki jego działaniom m.in. zlikwidowano, po 400 latach, indeks ksiąg zakazanych. Paweł VI dokonał reorganizacji Kurii Rzymskiej, wprowadzał języki narodowe do liturgii. Jest autorem encykliki Humanae vitae, gdzie, m.in., odrzucił stosowanie środków antykoncepcyjnych oraz aborcji.

Nowością, jaką wprowadził na Stolicę Piotrową były jego liczne pielgrzymki. Pierwszą była podróż do Ziemi Świętej.

Zmarł w 1978 r. W roku 1993 r. Jan Paweł II otworzył jego przewód beatyfikacyjny, a w 2014 r. miała miejsce beatyfikacja przez papieża Franciszka.

/wj