Podobnie jak w czasach Symeona i Anny, obojga w podeszłym wieku, także dzisiaj Duch Święty wzbudza w osobach starszych myśli i słowa mądrości. Z tego powodu papież Franciszek w ubiegłym roku ustanowił Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych, który jest obchodzony w całym Kościele w czwartą niedzielę lipca, w pobliżu wspomnienia świętych Joachima i Anny, „dziadków” Pana Jezusa.

Także wówczas, gdy wszystko wydaje się pogrążone w mroku, jak podczas miesięcy pandemii, Pan nie przestaje posyłać aniołów, aby ukoić naszą samotność i powtarzać nam: „Ja jestem z tobą przez wszystkie dni”. Z tymi słowami Franciszek zwrócił się do osób w podeszłym wieku w ubiegłorocznym orędziu – „jako Biskup Rzymu i osoba starsza”, taka jak oni. Jego słowa docierały w trudnym czasie pandemii, która okazała się nieoczekiwaną i gwałtowną burzą, ciężką próbą. Franciszek podkreślał, że uderzyła ona w życie każdego, jednak szczególnie ciężko obeszła się z ludźmi starszymi. Wyliczał, że ci aniołowie mogą mieć twarz wnuków, członków rodziny, przyjaciół. „W tym czasie nauczyliśmy się rozumieć, jak ważne są dla każdego z nas objęcia i odwiedziny”.

„Ja też mogę zaświadczyć, że otrzymałem wezwanie, by zostać Biskupem Rzymu, kiedy osiągnąłem, że tak powiem, wiek emerytalny i wyobrażałem sobie, że nie będę już mógł zrobić zbyt wiele nowego. Pan jest zawsze blisko nas – zawsze – z nowymi zaproszeniami, z nowymi słowami, ze Swym pocieszeniem, zawsze blisko nas. Wiecie, że Pan jest wieczny i nigdy nie udaje się na emeryturę. Nigdy – pisze Franciszek. – […] Naszym powołaniem jest strzeżenie korzeni, przekazywanie wiary młodym i zaopiekowanie się najmniejszymi. Nieważne, ile masz lat, czy jeszcze pracujesz, czy już nie, czy zostałeś sam, czy też masz rodzinę, czy jesteś babcią lub dziadkiem od młodszych lat czy też trochę później, czy jesteś nadal samodzielny, czy też potrzebujesz pomocy – ponieważ nie istnieje wiek emerytalny, jeśli chodzi o zadanie głoszenia Ewangelii, zadanie przekazywania tradycji wnukom. Trzeba wyruszyć w drogę i, przede wszystkim, wznieść się ponad swoje ograniczenia, aby podjąć coś nowego”.

Na zakończenie ubiegłorocznego przesłania papież podkreślał, że przyszłość świata zależy od przymierza między młodymi i starymi. „Kto, jeśli nie młodzi, może przyjąć marzenia starszych i nieść je dalej?” – pytał, przypominając, że marzenia zawsze splecione są z pamięcią. Nawiązując do doświadczeń ludzi starszych, podkreślał, że ich „pamięć może pomóc nam w tworzeniu świata bardziej ludzkiego, bardziej otwartego na przyjęcie. Ale bez pamięci nie można budować, bez fundamentów nigdy nie zbudujesz domu. Nigdy. A fundamentem życia jest pamięć”.

Franciszek zacytował też papieża Benedykta, którego nazwał świętym starcem, bo on wciąż modli się za Kościół i dla niego pracuje. Mawiał on, że „modlitwa osób starszych może chronić świat, pomagając mu w sposób być może bardziej skuteczny, niż wysiłki tak wielu”. Franciszek zaznaczył, że modlitwa ludzi starszych jest płucem, bez którego Kościół i świat nie mogą się obyć.

Jako temat tegorocznego II Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych Franciszek wybrał słowa zaczerpnięte z Psalmu 92: „W starości będą nadal przynosić owoce”. W lutym tego roku papież otworzył też cykl katechetyczny poświęcony starości. Zauważa, że wiele osób boi się starości, ale jak naucza Pismo Święte, długie życie jest błogosławieństwem, a ludzie starzy są żywymi znakami życzliwości Boga. „Błogosławiony dom, który troszczy się o osobę starszą! Błogosławiona rodzina, która szanuje swoich dziadków!” – stwierdza papież. Tym samym przestrzega przed różnymi przejawami odrzucania starości, także przed dostrzegalną w kulturze współczesnej pokusą udawania młodości, i zachęca, aby zauważyć, że starzenie się nie jest potępieniem, lecz błogosławieństwem. W tym kontekście podkreśla potrzebę aktywnego życia religijnego oraz pielęgnowania relacji rodzinnych, a także troski o ubogich i cierpiących.

„Starość nie jest okresem bezużytecznym, w którym należy usunąć się na bok, porzucając stery łodzi, ale porą, w której należy wciąż przynosić owoce: jest nowa misja, która czeka na nas i zaprasza do spojrzenia w przyszłość” – przekonuje Franciszek. Zauważa, że „świat przeżywa czas ciężkiej próby, naznaczony najpierw niespodziewaną i gwałtowną burzą pandemii, a następnie wojną, która na światową skalę godzi w pokój i rozwój”. Jego zdaniem, wojna powróciła do Europy w czasie, gdy odchodzi pokolenie, które doświadczyło jej w ubiegłym wieku.

Apeluje zatem o głęboką przemianę, aby rozpoznać brata w drugim człowieku, i podkreśla rolę osób starszych w tej „rewolucji czułości”. Zachęca też do troski o świat. „Strzeżmy w naszym sercu – jak to czynił św. Józef, czuły i troskliwy ojciec – maluczkich z Ukrainy, Afganistanu, Sudanu Południowego…” – zachęca papież, który w ostatnich tygodniach osobiście doświadczył cierpienia i trudów podeszłego wieku.

Tym bardziej z odwagą podkreśla potrzebę otwartości na inne osoby, by powiedzieć, że wspólne życie jest nie tylko możliwe, ale i konieczne. „Jesteśmy wezwani, by być sprawcami rewolucji czułości! Uczyńmy to, ucząc się coraz bardziej i coraz lepiej wykorzystywać najcenniejsze narzędzie, jakie mamy i które jest najbardziej stosowne dla naszego wieku: modlitwę” – stwierdza papież.

Ojciec Święty zachęca do świętowania Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych w parafiach i wspólnotach, a więc i w naszym Stowarzyszeniu – do odwiedzenia osób starszych, które są najbardziej samotne, tak by nikt nie przeżywał tego dnia w samotności. „Posiadanie kogoś, na kogo się czeka, może odmienić przeżywanie dni osobom, które nie spodziewają się już niczego dobrego od przyszłości; a z tego pierwszego spotkania może narodzić się nowa przyjaźń. Odwiedzanie samotnych osób starszych to uczynek miłosierdzia naszych czasów!” – podkreśla Franciszek.

„Prośmy Matkę Bożą, Matkę Czułości, aby uczyniła nas wszystkich sprawcami rewolucji czułości, tak byśmy razem mogli uwolnić świat od mroków samotności i demona wojny”– apeluje papież.

 Materiał z kwartalnika "Civitas Christiana" nr 3 | lipiec - wrzesień 2022  

/em