Dziś Irlandczycy na całym świecie hucznie świętują swoje narodowe święto, czyli wspomnienie patrona Irlandii – świętego Patryka. Po przerwie, wymuszonej przez pandemię, znowu odbędą się słynne na cały świat parady z okazji Saint Patrick’s Day.
Na ulice wyjdą setki ludzi, ubranych na zielono – w kolorze będącym narodowym kolorem Zielonej Wyspy i zarazem kolorem koniczyny – jednego z atrybutów św. Patryka. Dorośli będą pić irlandzką whisey i ciemne piwo oraz, wraz z dziećmi, muzykować i tańczyć, do czego ten naród ma wyjątkowy talent. Dzieci mają wolny dzień w szkole, starsi obowiązkowo pójdą na mszę świętą. Jednak ilu z nich wie kim w rzeczywistości był święty Patryk i jakie dla ich kraju odniósł zasługi?
Po pierwsze nie był Irlandczykiem, lecz niewolnikiem Irlandczyków… Urodził się w Brytanii w 385 roku i nosił celtyckie imię Sucat. Pochodził z rodziny chrześcijańskiej, ale w swoich „Wyznaniach” napisał, że jako nastolatek nie wierzył w Boga. Kiedy miał 16 lat, został porwany przez korsarzy i jako niewolnik posłany do pasania owiec i bydła na zielonych łąkach Szmaragdowej Wyspy. Wówczas nauczył się języka irlandzkiego, a co ważniejsze odnalazł w swoim życiu Boga. Po 6 latach udało mu się zbiec i na przypadkowym statku opuścił kraj swojej niewoli.
Po odzyskaniu wolności kształcił się w dwóch szkołach misyjnych: w Lérins i w Auxerre. Był uczniem św. Germana z Auxerre. Pewnej nocy Patryk miał sen, w którym mieszkaniec Irlandii prosił go: „Błagamy cię, święty chłopcze, abyś przybył i zatrzymał się u nas”. W 432 roku papież Celestyn I wyświęcił go na biskupa i wysłał na Zieloną Wyspę, by zajął miejsce swojego zmarłego poprzednika bp. Palladiusza. W V wieku Irlandia była prawdziwym krańcem świata – wiejską krainą, bez miejskich i centralistycznych struktur świata rzymskiego, do którego nie należała. Krajem rządzili naczelnicy szczepów i znakomitych rodów, a pogańscy kapłani – druidzi – byli otoczeni wielkim szacunkiem. Patryk zdołał pozyskać większość z nich dla wiary chrześcijańskiej. W Armagh założył swoją siedzibę, skąd urządzał wyprawy po całej wyspie. Obchodził poszczególne rejony kraju, wstępując najpierw do ich władców i prosząc o zezwolenie na głoszenie Ewangelii. Na ogół był przyjmowany bardzo życzliwie, ale bywało i tak, że znajdował się w niebezpieczeństwie. Sam napisał o dwunastu zamachach na swoje życie.
Mimo, że brakowało mu wiedzy teologicznej (określał siebie mianem „pierwszego wieśniaka”), kompensowała to jego wielka gorliwość i prawdziwa miłość do mieszkańców Irlandii. Rozumiał ich kulturę i ducha i dzięki temu udało mu się pozyskać ich dla Boga i schrystianizować Irlandię, czyli dokonać tego, co nie udało się jego lepiej wykształconemu poprzednikowi. W intencji swoich wiernych pościł przez 40 dni na górze Croagh Patrick. Organizował Kościół wokół klasztorów, które sam zakładał. w Irlandii powstał jedyny w swoim rodzaju zwyczaj, że opaci byli biskupami, a mnisi w klasztorach - ich wikariuszami. Patryk upowszechnił zwyczaj usznej spowiedzi. Za pomocą koniczyny tłumaczył Irlandczykom tajemnicę Trójcy Świętej, dzięki czemu stała się ona symbolem kraju i atrybutem samego świętego. Wielkim wsparciem w dziele misyjnym dla św. Patryka był św. Kieran z Saigir, biskup i opat.
Święty Patryk zmarł 17 marca 461 w Armagh (dziś Irlandia Północna) w wieku 76 lat, z których 40 przeżył w Irlandii. Legenda głosi (a legendarnych opowieści o św. Patryku zachowało się niemało), że na Croagh Patrick spierał się z Bogiem o łaski dla swoich ukochanych Irlandczyków, aż w końcu uzyskał zapewnienie, że w dzień sądu sam będzie ich sądził. W ostatnich latach prawdziwa wiara błyskawicznie zanika na Zielonej Wyspie, ustępując miejsca neopogaństwu i antychrześcijańskim ideologiom. Jeżeli święty Patryk nadal zachował w sercu tyle uczucia dla narodu, który sam dla siebie wybrał, a legenda o sądzie ma w sobie ziarno prawdy, mogłoby się to okazać wielkim szczęściem dla Irlandczyków.
Źródła:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/03-17a.php3
https://www.objawienia.com/swieci/sw-patryk.php
https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/swieci/wspoltworcy_europy_02.html
/mdk