Z dyrektorem Biura ds. Komunikacji Zagranicznej Sekretariatu KEP, ks. Pawłem Rytel-Adrianikiem, rozmawia Marta Kowalczyk.

Czy możemy określić katolicki wspólny mianownik ojcostwa na całym świecie?

Ojcowie pełnią pośrednio rolę rzeczników Nieba, dlatego tak niezwykle ważna jest relacja ojców z Bogiem Ojcem. Dobry ojciec jest największym kapitałem rodziny, społeczeństwa i Kościoła.

Ojcostwo jest wartością uniwersalną, która w sposób nierozerwalny dotyczy istnienia każdego człowieka. Bezpośrednio, kiedy mamy do czynienia z ojcostwem biologicznym, pośrednio, kiedy mówimy o ojcostwie duchowym. Ojcostwo biologiczne dotyczy stanu małżeńskiego, zaś ojcostwo duchowne – kapłańskiego. Mogłoby się wydawać, że oba stany są z różnych dziedzin życia, jednak niezwykle silnie na siebie oddziałują.

Czcigodny Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński podkreślał: „mamy właściwie dwojakich ojców: ojców duchownych i ojców rodzin. (…) W nadprzyrodzonym i przyrodzonym ustroju Bożym tego świata są dwie społeczności, dwa stany, ujęte i wzmocnione przez dwa sakramenty: stan kapłański i stan małżeński” (kard. S. Wyszyński, „W obronie życia nienarodzonych”, Warszawa 1990, s. 26).

Katechizm Kościoła Katolickiego zwraca naszą uwagę na to, że druga z tablic Dekalogu rozpoczyna IV Przykazanie (zob. KKK 2197). Zwierzchnikiem Kościoła katolickiego jest papież, nazywanym Ojcem Świętym, z kolei biskup jest ojcem dla swoich kapłanów. Jak widać kapłaństwo również ma swoje źródło w ojcostwie, a swój początek bierze z rodziny. „Ojcostwo duchowne jest tą właściwością duszy kapłańskiej, w której najsilniej wyrażają się cnoty rodzinne: dobroć, cierpliwość, łagodność, wyrozumiałość i serdeczność, które nie pozwolą nigdy zrywać łączności między ojcem a dziecięciem (…). Jeśli o jakiś tytuł najwytrwalej mamy walczyć, to właśnie o miano ojca duchownego” (kard. S. Wyszyński, „List do moich kapłanów”, cz. III, s. 172-173). 

Historia dziejów ludzkości dostarcza nam wielu wzorców i autorytetów, z których możemy czerpać inspirację do naśladowania, radzenia sobie w trudnościach, a przede wszystkim osiągnięcia celu ostatecznego – zbawienia, powrotu do Domu Ojca. 

Niekwestionowanym wzorem ojcostwa w Kościele jest żywot św. Józefa – patrona Roku 2021.  Módlmy się więc do Niego, aby ojcowie rodzin brali odpowiedzialność za swoje rodziny i przyjęli każde poczęte życie, a ojcowie duchowni byli wzorem dla swoich parafian i tych, dla których są duchowymi przewodnikami.

/mwż