Muzeum św. Jana Pawła II i Prymasa Stefana Wyszyńskiego to miejsce niezwykłe. Emanuje z niego spokój, który systematycznie przeplatany jest głosem zwiedzających je grup lub gości indywidualnych. Eksponaty umieszczone w poszczególnych częściach kompleksu muzealnego przenoszą odbiorcę do czasów i miejsc, które były znaczące dla historii naszych dwóch wielkich rodaków.

Na wstępie warto zaznaczyć, iż ekspozycja główna Muzeum znajduje się na wysokości 26 metrów i zajmuje powierzchnię około 2000 tys. m² . Dane te pokazują, że jest to najwyżej położone muzeum w Polsce, a jednocześnie w tej części Europy. Dla osób nieznających topografii Warszawy przydatny okaże się fakt, iż jest to obszar okalający kopułę Świątyni Opatrzności Bożej znajdującej się na warszawskim Wilanowie.

Jak mówi Julian Adamczyk, pracownik zajmujący się działem edukacji, „koncepcja muzeum ma ponad 10 lat i nieustaniennie ulegała zmianom” . Kompleks muzealny, w obecnej wersji, złożony jest z 12 sal tematycznych oddzielonych od siebie tzw. kanałami wyciszającymi, z których każdy posiada indywidualną ścieżką dźwiękową skomponowaną przez Michała Lorenca, twórcę muzyki filmowej. Warto również zaznaczyć, iż w proces pozyskania różnego rodzaju eksponatów, które zwiedzający mogą podziwiać, zaangażowanych było setki osób. Grzegorz Polak, który odpowiada za wartość merytoryczną wystawionych w muzeum eksponatów, jest twórcą scenariusza, na podstawie którego dokonywana była selekcja posiadanych materiałów muzealnych.

Przechodząc od ogółu do szczegółu uważam, iż warto zwrócić uwagę na salę nr 9., tzw. „Pontifex – Budowniczy Mostów”, poświęconej bogactwu pontyfikatu św. Jana Pawła II. Odzwierciedleniem dokonań papieża Polaka jest imponujących rozmiarów łódź umieszczona wewnątrz muzeum. Barka, bo tak właśnie nazywają ją zwiedzający, jest obrazem Łodzi Piotrowej - ,,nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił” (Łk 5, 10).

Dlaczego zwracam uwagę właśnie na ten element? Otóż Barka nie jest jednolitą konstrukcją, a w jej wykonanie zaangażowani byli górale! Elementy budowy wykonane zostały z modrzewiu, a transport odbywał się przy pomocy dźwigu, przez świetlik. Barka pośrodku jest przełamana, co ma symbolizować dwa ważne wydarzenia z roku 1981. Pierwszym jest zamach na życie papieża z 13 maja, drugim zaś śmierć Prymasa Stefana Wyszyńskiego piętnaście dni później. Sala posiada również przestrzeń poświęconą objawieniom Matki Bożej w Fatimie.

Pracownicy Muzeum robią wszystko, aby Barka była miejscem spotkań dla zwiedzających, dlatego też obszar wewnątrz łodzi posiada ekran multimedialny, a także miejsca do odpoczynku, gdyż ogrom treści poprzednich sal może przytłoczyć nawet najbardziej wytrwałych pasjonatów muzeów.

Niespodzianką dla zwiedzających może być kolejna sala, w której ukryty został testament św. Jana Pawła II dla świata, ekspozycja dotycząca ostatnich dni Jego życia oraz pogrzebu. W sali umieszczona jest również kopia kapy, w której papież otwierał drzwi trzeciego tysiąclecia, wykonana przez szyjące dla papieży włoskie atelier. Co kilka minut w sali odtwarzany jest wystrzał z pistoletu, więc należy się na niego przygotować.

Zostawiając przestrzeń materialną pełną zdjęć, cytatów i niepowtarzalnych eksponatów, przenieśmy się do strefy duchowej skierowanej na drugiego człowieka. We wcześniejszej części tekstu wspominałam o programie edukacyjnym, który realizowany jest na terenie Muzeum, jednak nie padły jakiekolwiek szczegóły warte zapamiętania. Warto podkreślić, że nie byłoby programu, gdyby nie sekcja wolontariatu, która niestrudzenie pomaga w prowadzeniu zajęć z grupami szkolnymi. Jak wspomina pan Julian, ,,jedne grupy są mniej wymagające, a inne wręcz przeciwnie, dlatego też szacujemy, że średni czas przejścia i obejrzenia wystawy, bez zagłębiania się w jej treść, zajmuje około 1.5 godziny, co jest naszym odnośnikiem przy planowaniu pracy z konkretną grupą”.

Muzeum od niedawna jest instytucją państwową współprowadzoną przez władze Archidiecezji Warszawskiej oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Podobnie jak inne instytucje, zostało ono dotknięte wydarzeniami ostatnich miesięcy. Po uroczystym otwarciu 16 października ubiegłego roku, po niespełna 5 miesiącach działalności, musiało zostać zamknięte dla zwiedzających. Teraz, gdy od maja zostało ponownie oddane do użytku, zadbajmy o to, aby nasi bliscy również je odwiedzili!

/łb