Z Krystyną Łatą rozmawia Mateusz Zbróg.

Otrzymała Pani Medal XX-lecia Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”, natomiast z naszym środowiskiem jest Pani związana dłużej. Ile to już lat i jak Pani tutaj trafiła?

Ze stowarzyszeniem jestem związana od 1974 roku. Trafiłam tutaj jeszcze jako dziecko. Chodziłam do szkoły podstawowej. Moja mama pracowała tu od 1966 r. Ja jako dziecko przychodziłam i często pomagałam. Z czasem zaangażowanie społeczne przerodziło się w pracę zawodową. Choć funkcje społeczne pełnię do dziś: w Zarządzie Oddziału Okręgowego, jak i Oddziału w Kielcach.

Jak Pani ocenia te lata? Jak minął ten czas, jakie zachodziły zmiany?

Wiele zmian zależało od sytuacji politycznej. Ja bardzo mile wspominam pracę w stowarzyszeniu. Spotkałam bardzo dużo ciekawych ludzi ze świata kultury, polityki. Bliski mi jest Konkurs Ludowej Sztuki Religijnej, bo to niejako mój rówieśnik w stowarzyszeniu – odbywa się już od 46 lat. Udział brali ceramicy, rzeźbiarze w drewnie, malarze; były też wycinanki i kowalstwo. To była duża grupa ludzi. Od 12 lat mamy również młodzieżową grupę literacką pod przewodnictwem p. Anny Błachuckiej. Wydaliśmy kilkanaście książek. Spotkaliśmy się z bardzo ciekawymi ludźmi.

Dużo Pani mówi o oddziale, o stowarzyszeniu. A co dla Pani osobiście dał ten czas?

Rozwinęłam się po prostu. Zdobyłam wiedzę z szerokiego zakresu. Bycie w stowarzyszeniu to także okazja do uczestniczenia w spotkaniach organizowanych przez inne podmioty. Muszę zaznaczyć, że zawsze bardzo dbałam, by nie witano mnie jako osobę prywatną, ale przedstawicielkę „Civitas Christiana”. Ten czas to także mnóstwo, mnóstwo rozmów. Przychodzili różni ludzie, nie tylko na spotkania ale też z problemami. Czasami było się jak psycholog. Słuchałam, jeśli potrafiłam to doradzałam. Mnie po prostu ta praca bardzo odpowiadała i dlatego tyle lat tu spędziłam. Dlatego też przyprowadziłam tutaj córkę, Agnieszkę. Do niedawna była w Komisji Rewizyjnej, obecnie działa w Oddziale w Kielcach. Zatem już trzecie pokolenie funkcjonuje w tym miejscu.

Wspomniała Pani o innych stowarzyszeniach. A co jest specyficznego w „Civitas Christiana”? Co nas wyróżnia?

Przede wszystkim ludzie, to że jesteśmy katolikami świeckimi. Druga rzecz to postawienie przede wszystkim na aspekt intelektualny. Może nie zawsze te tematy są chwytliwe, ale wydaje mi się, że dbamy o to, by nasza oferta była „na poziomie”. Często ludzie podkreślają, że u nas poszerzyli swoje horyzonty.

A czy ma Pani jakieś wspomnienie, które w szczególny sposób zapadło w pamięci? Jakieś spotkanie, rozmowa inspirująca?

Było ich bardzo dużo. Trudno wskazać jedno konkretne. Powiem inaczej: każde z nich było w jakiś sposób inspirujące.

Ostatnie pytanie: czym jest dla Pani wiara?

Wierzę mocno. Wiara podbudowuje, umacnia. Tylko trzeba praktykować, nie można być wierzącym i niepraktykującym. Martwią mnie ataki na Kościół, najgorsze odkąd pamiętam. Zastanawiam się czasem, jak to jest, że tylu ludzi chodzi do Kościoła, do komunii, a jakby coraz gorzej między ludźmi. Coraz gorzej traktuje się Kościół, a przecież On jest miłosierny, wybacza wrogom. Na pewno Kościół, czyli też my, katolicy, nie chcemy nikomu wyrządzić krzywdy. Ja zawsze staram się rozmawiać z ludźmi, również tymi o innych poglądach. Czasem, jak słyszę ataki na Kościół np. w autobusie to też się włączam. Po prostu walczę jak lew i bronię katolicyzmu. Padają często słowa o masowych rzekomo nadużyciach wśród
księży. Wtedy tłumaczę, że jest wielu wspaniałych kapłanów. Poza tym przecież nie przychodzę do kościoła dla nich, a dla Boga. To tylko ludzie, mogą upaść. Ale trzeba też ich wspierać modlitwą, dobrym słowem, obroną dobrego imienia. Łatwo jest nas oczerniać, gdy nie reagujemy na zło. A gdy zabraknie księży, to nawet nie będzie miał nas kto pochować.

Bardzo dziękuję za rozmowę i za to wezwanie do obrony Kościoła.

Krystyna Łata – wieloletnia pracowniczka i działaczka związana z Kielcami. Obecnie Przewodnicząca Zarządu Oddziału w Kielcach i Sekretarz Zarządu Oddziału Okręgowego. Odznaczona medalem XX-lecia KSCCh za całokształt pracy na rzecz Stowarzyszenia.