Szanowni Czytelnicy!

 Całkiem niedawno spotkałem się z  opinią wyrażoną w pewnym artykule prasowym, że deficytem okresu przemian ustrojowych i transformacji gospodarczej przełomu lat 80/90 był niedostateczny głos katolików świeckich, postawionych dość bezradnie wobec dynamiki faktów i praktyk nierzadko krzywdzących człowieka i  jego godność. Ktoś powie, że to daleka przeszłość a  opinia krzywdząca, bo transformacja uruchomiła jednocześnie pokłady inicjatywy obywatelskiej i system pozarządowego wsparcia choćby dla tych najbardziej potrzebujących, wykluczonych, bezrobotnych.

Tak, to prawda – dodać można, że przecież w  okresie PRL ludzka godność była deptana na wiele innych, dużo brutalniejszych sposobów. Faktem jest jednak, że te podejmowane różnymi metodami inicjatywy motywowane nauką społeczną Kościoła były zawsze reakcją na biedę, bezrobocie i  wykluczenie – negatywnymi pochodnymi prowadzonej w duchu ultraliberalnym transformacji.

 Jeśli więc te działania miały charakter reaktywny, to może istotnie zabrakło wcześniej kompetentnej wiedzy, merytorycznej refleksji i  odwagi wyrażenia zdania wobec dotkliwych skutków pewnych pędzących niczym ekspres przemian tamtego czasu.

Przez te trzy dekady Polska się zmieniła, ale to nie znaczy, że wyzwania zniknęły. Są inne, niektóre problemy pozostały, pojawiły się nowe a  potencjalnie jeszcze inne pewnie przed nami. I  ważne, żeby katolicy również mieli wypracowaną opinię i stanowisko wobec tego, co teraz, ale i w porę reflektowali się wobec tego, co może nas spotkać w przyszłości.

Pewną próbą właśnie takiej rozmowy, szczerego dialogu i  pola dyskusji, której rezultatem dla uczestników są konkretne wnioski, jest Festiwal Katolickiej Nauki Społecznej. Inicjatywa, która łączy teoretyków z praktykami, naukowców z działaczami, przedsiębiorców z pracownikami w tym roku organizowana jest po raz 3. przez środowisko Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”. Warto być, poznać i  spotkać innych podobnie myślących, bo wbrew pozorom katolicka nauka społeczna nie jest wyłącznie hermetyczną dziedziną nauki. A  powodzenie poprzednich dwóch edycji pokazuje, jak potrzeba takiego miejsca wymiany myśli i zdobywania współcześnie potrzebnych kompetencji.

Maciej Szepietowski