Na mocy decyzji Kapituły Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego, na czele której stoi J. E. ks. bp dr hab. Henryk Ciereszko, a w składzie której znajdują się: Jolanta Gadek, Dorota Sokołowska, Bogusława Wencław, prof. dr hab. Jarosław Ławski, dr. hab. Dariusz Kulesza (prof. Uniwersytetu w Białymstoku), ks. dr Dariusz Wojtecki, Jan Leończuk oraz Romuald Gumienniak laureatem XXIII Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego zostaje Ks. prof. Jerzy Szymik.

Kapituła uzasadnia swój wybór, podkreślając, iż ks. Jerzy Szymik jest twórcą znakomicie łączącym kompetencje teologa i literaturoznawcy, poetą i publicystą uwiarygadniającym chrześcijańskie przesłanie o Miłości, która jest ponad wszystko. Nagroda im. Franciszka Karpińskiego przyznawana jest przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” od 1995 r. Jej laureatami zostają osoby, których twórczość wyrasta z nurtu chrześcijańskiego. W poprzednich edycjach uhonorowani zostali m. in.: ks. Jan Twardowski, Ernest Bryll, prof. Anna Świderkówna, prof. Irena Sławińska, prof. Teresa Kostkiewiczowa, prof. Stefan Sawicki, Jan Leończuka,  Waldemar Smaszcz, Wojciech Wencel, prof. Elżbieta Feliksiak, Przemysław Dakowicz. Celem Nagrody jest pogłębianie i upowszechnianie, czym w wymiarze chrześcijańskim jest literatura. Białystok nie jest przypadkowym miejscem wręczania tej Nagrody. Franciszek Karpiński – jeden z najwybitniejszych polskich poetów epoki oświecenia, prekursor stylu sentymentalnego w literaturze polskiej, poeta ludowy i narodowy – był związany właśnie z Białymstokiem. Przebywał na dworze Branickich od 1785 roku. To właśnie tu, w starym kościele farnym, zwanym przez białostoczan „białym kościółkiem”, po raz pierwszy śpiewane były „Pieśni nabożne” Franciszka Karpińskiego. Któż z nas nie zna pieśni „Wszystkie nasze dzienne sprawy”, „Kiedy ranne wstają zorze” czy jedną z najpiękniejszych polskich kolęd „Bóg się rodzi”?

Jerzy Szymik – ur. 1953 r. w Pszowie na Górnym Śląsku, kapłan archidiecezji katowickiej, teolog i poeta; profesor nauk teologicznych, wykłada teologię dogmatyczną. W latach 1986-2008 związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie był m.in. kierownikiem Katedry Chrystologii (1997-2005). Od 2005 pracownik Zakładu Teologii Dogmatycznej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego, od 2007 jako profesor zwyczajny. Od 2004 członek watykańskiej Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Autor przeszło 50 książek naukowych, poetyckich, eseistycznych (ostatnio opublikował m.in. Czułość, siła i drżenie [2009]; “Teologia na usługach wiary, bliższa życiu” w 30 lat później [2011]; Chodzi o Boga [2012; wraz z Dominiką Szczawińską]; Theologia benedicta, t. 1-2 [2010-2012]). Promotor 20 doktoratów, ponad 160 magisteriów. Specjalizuje się w chrystologii, metodologii teologii, teologii kultury, teologii J. Ratzingera/Benedykta XVI. Mieszka w Katowicach i Pszowie.

Tomasz Filipowicz

pgw