W 153. rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego warto przypomnieć Sługę Bożą Wandę Malczewską. Do jej grobu w Parznie (gmina Kluki, powiat bełchatowski) w każdą drugą niedzielę maja odbywa się diecezjalna pielgrzymka w intencji jej rychłej beatyfikacji.  Bo była człowiekiem niezwykłym. Wielką Polką kochającą Boga i Ojczyznę. Świecką mistyczką i wizjonerką. Opiekunką ludu. Pochodziła z rodu Malczewskich, do którego należy poeta Antoni oraz jej bratanek, malarz Jacek Malczewski.  Wanda Malczewska w czasie Powstania Styczniowego, w majątku swego brata pod Radomiem zorganizowała szpital dla rannych powstańców. Leczyła Polaków i Rosjan.

Wcześniej oddała się Bogu przez modlitwę i pracę dla bliźnich. Mieszkańców wsi uczyła czytać, zaopatrywała ich w książki. Wyszukiwała zdolną młodzież i przygotowywała ją do szkoły średniej. Po śmierci matki mieszkała u siostry ojca – bardzo zamożnej Konstancji Siemieńskiej. Wyjednywała  fundusze dla młodzieży pragnącej się uczyć. Jednym z jej wychowanków był ksiądz Grzegorz Augustynik, jej pierwszy biograf. Apostoł robotników Zagłębia. Po śmierci ciotki przeniosła się do klasztoru sióstr Dominikanek pod wezwaniem św. Anny pod Przyrowem. Leczyła i odwiedzała chorych, zajmowała się szyciem parametrów liturgicznych a przede wszystkim modlitwą. Trzy ostatnie lata życia spędziła w Parznie. Tam również z  wielkim zapałem oddawała się pracy społecznej i charytatywnej. Gromadziła wokół siebie dzieci i młodzież. Nie mogąc z powodu braku sił odwiedzać chorych, przyjmowała ich u siebie. Jeszcze za życia przez parafian z Parzna była uznana za osobę świątobliwą. Pod wpływem tych opinii przeniesiono jej zwłoki z cmentarza do krypty pod kościołem Serca Jezusowego w Parznie.

Wanda Malczewska obdarzona była charyzmatem proroctwa. Za jej pośrednictwem Bóg przestrzegał, upominał i umacniał wiernych na duchu. Po latach rozbiorów Polski jej widzenia i słowa orędzi z Nieba zawierały pokrzepienie, nadzieję i zachętę do wytrwania. Jej wielkie widzenia i objawienie nasiliły się na początku lat 70. XIX stulecia. 15 sierpnia 1873 r. Wanda Malczewska miał widzenie, w którym usłyszała słowa Matki Boskiej: ,,Uroczystość dzisiejsza wnet stanie się świętem narodowym dla was Polaków, bo w tym dniu odniesiecie zwycięstwo nad wrogiem, dążącym do waszej zagłady.’’ Zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej 15 sierpnia 1920 r. jest uznawane za wypełnienie tych słów.

Obecnie trwa jej proces beatyfikacyjny. 21 lutego 2006 r. w Watykanie promulgowano dekret o heroiczności cnót Wandy Malczewskiej. Odtąd przysługuje jej tytuł Czcigodnej Sługi Bożej.

W 2006 r. w krypcie kościoła w Parznie w Archidiecezji Łódzkiej, została wmurowana tablica następującej treści: Opiekunce rannych powstańców, Słudze Bożej Wandzie Malczewskiej 1822 -1896 w 110. rocznicę jej śmierci w duchu wdzięczności i hołdzie oddania uczestnicy Regionalnych Marszów Szlakiem Powstańców Styczniowych.

 Co roku, od 16 lat odbywają się w powiecie bełchatowskim Marsze Szlakiem Powstańców. Powstańcy obok Żołnierzy Wyklętych stali się bohaterami młodego pokolenia. Dlaczego oni? Na Powstanie Styczniowe złożyły się setki bitew, które nie doprowadziły do opanowania żadnego większego miasta. Powstańcy stacjonowali w lasach, wioskach i małych miejscowościach, Właściciel Bełchatowa Edward Kaczkowski dawał powstańcom konie i prowiant. Powstańcy styczniowi są do dziś bohaterami wielu wsi i miasteczek. Młodzi ludzie sami zadbali o politykę historyczną w swych małych ojczyznach. W powiecie bełchatowskim ich bohaterką stała się wizjonerka i mistyczka Wanda Malczewska, która leczyła rannych powstańców i Rosjan oraz przepowiedziała odzyskanie przez Polskę niepodległości. Co roku kilkaset osób – dzieci, młodzież, nauczyciele, samorządowcy z przypiętymi znaczkami okolicznościowymi z podobizną patronki marszu Sługi Bożej Wandy Malczewskiej wyrusza w kilkunastokilometrową trasę. To wciąż żywa pamięć o niej wychowała ich w duchu patriotycznym.

Anna Staniaszek 

as