Ogłoszona 19 marca, w uroczystość św. Józefa, i wchodząca w życie 5 czerwca, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, konstytucja apostolska papieża Franciszka „Praedicate Evangelium” wprowadza piątą reformę kurii rzymskiej w ciągu 434 lat.

Poprzednio strukturę kurii zmieniali papieże: Sykstus V w 1588 roku, św. Pius X w 1910 roku, św. Paweł VI w 1967 roku i św. Jan Paweł II w 1988 roku. Przed 1588 rokiem istniała kuria papieska złożona z kardynałów, zarządzających diecezją rzymską i sprawami Kościoła powszechnego. Papież Sykstus V postanowił lepiej zorganizować pomoc, świadczoną przez kolegium kardynalskie Kościołowi powszechnemu i, na mocy konstytucji apostolskiej „Immensa Aeterni Dei”, utworzył 15 kongregacji. Reforma Sykstusa V przetrwała 320 lat. Żaden z 29 kolejnych papieży nie zmienił ustanowionych przez niego struktur. Dopiero w 1910 św. Pius X, konstytucją „Sapienti Consilio”, dostosował je do aktualnych potrzeb Kościoła. Po Soborze Watykańskim II św. Paweł VI zreformował kurię w konstytucji „Regimini Ecclesiae Universae” z 1967 roku, a jego dzieła dopełnił św. Jan Paweł II konstutucją „Pastor Bonus” z 1988 roku.

Prace nad obecną konstytucją apostolską Franciszka „Praedicate Evangelium” trwały osiem lat i pięć miesięcy. Do najbardziej znaczących innowacji wprowadzonych przez papieża należy połączenie Dykasterii ds. Ewangelizacji, dawnej Kongregacji Ewangelizacji Narodów i Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, której przewodniczył będzie bezpośrednio Papież Rzymski. Powstaje również Dykasteria ds. Posługi Miłosierdzia, reprezentowana przez Urząd Dobroczynności Apostolskiej, która otrzymuje bardziej znaczącą rolę w Kurii.

Źróło: eKai / Vatican News

/mdk