Według legendy św. Krzysztof miał przenieść przez rzekę Chrystusa pod postacią małego chłopca. Inna opowiada o tym, że przed przyjęciem chrztu miał odrażające, psie oblicze, ale kiedy się odmieniło stał się przewodnikiem pielgrzymów, przeprowadzając ich przez rzekę. Faktów na temat jego życia jest niestety niewiele.

Krzysztof żył prawdopodobnie w III w., był żołnierzem Trzeciej Kohorty cesarza Dioklecjana. Pochodził z Licji (dzisiejsza Turcja). Niektórzy badacze identyfikują go z żołnierzem o imieniu Menas. Kiedy cesarz wydał edykt przeciw chrześcijanom udał się na pustynie by żyć jako pustelnik. Prawdopodobnie schwytany, dostawszy się na arenę, przyznał się do wyznawanej przez siebie wiary, za co torturowano go, a następnie ścięto.

Stał się patronem ludzi odbywających podróż, przemieszczających się, ze względu na przytoczoną wcześniej legendę. Na fasadach domów i kamienic umieszczano jego wizerunki, takie budynki nazywano wówczas “Krzysztoforami”. Kapliczki z jego przedstawieniami ustawiano w pobliżu dworców i rzek.

Dawniej wierzono, że jeśli ktoś spojrzy rankiem na wizerunek św. Krzysztofa, będzie bezpieczny aż do wieczora.

Od 1934 r. rozpowszechnił się zwyczaj święcenia pojazdów w jego święto.

Litania do św. Krzysztofa: