W pierwszy czwartek po niedzieli Zesłania Ducha Świętego obchodzimy Święto Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, w tym roku przypada ono na 24 maja. Pierwsze obchody tego dnia w Polsce miały miejsce w 2013 r.

Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów zatwierdziła święto już w 1987 r. Konferencja Episkopatu Polski ustanowiła je w 2012 r. w odpowiedzi na propozycję papieża Benedykta XVI, który zainspirowany został postulatami zgłaszanymi przez liczne episkopaty i środowiska zakonne, dotyczącymi upamiętnienia Roku Kapłańskiego, obchodzonego od 19 czerwca 2009 do 11 czerwca 2010 r. Co ciekawe Święto Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana jest fakultatywne, a znaczy to, że episkopaty same podejmują decyzję o wprowadzeniu go w danym kraju bądź nie.

Ten szczególny dzień odnosi nas do wydarzeń z Triduum Paschalnego, a konkretnie do liturgii Wielkiego Czwartku i ustanowienia sakramentu kapłaństwa przez Jezusa Chrystusa. To On jest najwyższym Kapłanem, który złożył ofiarę ze swojego ciała poświęcając siebie za nasze grzechy. Pierwszy czwartek po Zesłaniu Ducha Świętego to okazja do pochylenia się nad tym aspektem misji Chrystusa. Syn Boży jest wzorem dla wierzących, zarówno świeckich jak i duchownych, a jako Najwyższy Kapłan szczególnie dla tych drugich. Podczas wydarzeń Wielkiego Czwartku akcentowane są przede wszystkim ustanowienie Eucharystii i sakramentu kapłaństwa, ale ukierunkowane na kapłaństwo ludzi, będące przedłużeniem działań Jezusa. Stąd potrzeba wyodrębnienia święta, które pozwoli pogłębić tajemnicę Chrystusa Kapłana.

Msze św. są dziś odprawiane według specjalnego formularza mszalnego.

Fragment z Encykliki „Mediator Dei” Papieża Piusa XII: