Dla wielu osób wierzących i chcących szczerze praktykować swoją wiarę post jest szczególną okazją, aby „wykazać” się przed Bogiem i zyskać jakąś formę satysfakcji, że zasługuję na dobroć Stwórcy. Czy rzeczywiście musimy zasługiwać na Jego dobroć? Czy musimy się przed Nim wykazywać naszą pobożnością? Coś tu jest wyraźnie zamieszane. 

Obraz ewangeliczny Jezusa poszczącego przez 40 dni na pustyni zdaje się być nie tyle przykładem herosa, który pokazuje na jaki wyczyn go stać, ale raczej jest wskazaniem pewnej ważnej roli, jaką pełni post w życiu człowieka. Post, rozumiany jako powstrzymanie się od czegoś dobrego, aby wzmocnić siłę woli i uodpornić się na podstępne pokusy złego ducha. Post daje trzeźwość oceny sytuacji, w której się znajdujemy, a co za tym idzie lepsze rozeznanie jakie konkretne decyzje podejmować w zupełnie jednostkowych sytuacjach codziennego życia. Kiedy poprzez post potrafisz poskromić własne żądze, przeciwstawić się zachciankom i nieuporządkowanym pragnieniom serca, to wtedy łatwiej jest zapobiegać sytuacjom, które popychają nas w zachowania destrukcyjne. Mądry i regularnie praktykowany post daje podstawę do mądrego i harmonijnego życia, zgodnego zarówno z wolą Boga, jak i gwarantującego pokój serca. 

Jezus po czterdziestodniowym poście odpiera pokusy złego ducha. Te pokusy nie są zwykłym nakłanianiem do zła. Są przebiegle skonstruowaną manipulacją. Szatan używa jako argumentu wersetów z Pisma Świętego. To samo może dziać się w naszym życiu, gdzie źle rozumiane, źle interpretowane, a nawet instrumentalnie używane  Słowo Boże może być większym zagrożeniem niż ordynarna pokusa czynienia zła. Dlaczego? Bo te kuszenia bazujące na naszej wizji pobożności są ciężkie do rozpoznania; wymagają wrażliwości serca i otwartości umysłu, a te obszary znacząco wzmacnia post. 

Walka Jezusa z pokusami to nic innego jak brak wchodzenia w pokrętną i zmanipulowaną logikę złego ducha, a absolutnie oparcie się na zdrowym przylgnięcie do Słowa Bożego. 

Jezus zwycięża pokusy i jasno daje nam przykład, że i my z nimi wygramy. Dobroć Boga przejawia się m.in w tym, że daje nam środki, pozwalające uczestniczyć w Jego mocy i pełni władzy nad złym duchem i dające nam gwarancje życia pełnego pokoju i miłości. Zatem, nie my własną mocą, sprytem, czy gorliwością musimy udowadniać Bogu, że jesteśmy Jego godni, ale tylko w pełni zaufania wobec Jego dobroci zwyciężamy nasze życie. Powodzenia na drodze postu i odkrywania miłości Boga.

/mdk