Szum medialny wokół ostatnich ataków na osobę świętego Jana Pawła II i instytucję Kościoła coraz mocniej zabiera głos i skłania do refleksji nad pytaniem: gdzie jest prawda lub bardziej dosadnie czy coś takiego jak prawda ma rację bytu w świecie pozbawionym jednoznaczności? Ze stanowczą odpowiedzią spieszy wydawnictwo Fronda i wydany przez nie czwarty tom wywiadu-rzeki z ks. prof. Waldemarem Chrostowskim.

Niech wasza mowa będzie: tak, tak, nie, nie jest to obszerny, ponad czterystustronicowy, wywiad-rzeka przeprowadzony przez Tomasza Rowińskiego, historyka idei i redaktora pisma „Christianitas”, z księdzem Chrostowskim, profesorem nauk teologicznych oraz laureatem watykańskiej Nagrody Ratzingera z 2014 roku. Wywiad podzielono na dziesięć rozdziałów, które w rezultacie są raczej działami intelektualnymi, do których wkroczyli rozmówcy.

Lektura tego wywiadu nie należy do najłatwiejszych. Nie jest to spowodowane ani skomplikowanymi pytaniami, ani przydługimi wywodami filozoficznymi. Problem tkwi raczej w ogromie treści, który mamy jako czytelnicy do przyswojenia. Wiemy doskonale, że czytanie książki nie polega jedynie na beznamiętnym przeczytaniu każdej litery czy znaku interpunkcyjnego, jakich autor użył do stworzenia swojego dzieła. Wiemy, iż jest to proces bardziej skomplikowany, skierowany również na nasze wewnętrzne przyswojenie treści podanych w publikacji.

W tym przypadku mamy do czynienia z dokonaną przez ks. Chrostowskiego otwartą analizą dialogu katolicyzmu z judaizmem, a także Polaków z Żydami. Redaktor Rowiński zadawał mniej i bardziej precyzyjne pytania swojemu rozmówcy, dzięki czemu otrzymaliśmy nie tylko analizę dialogu międzywyznaniowego, ale również refleksję dotyczącą zderzenia dotychczasowych struktur wiary z gwałtownie rosnącą falą ateizacji i duchowej bierności. Wywiad porusza także zagadnienia związane ze skutkami pandemii koronawirusa oraz z wewnętrznymi przemianami dokonującymi się w Kościele.

Sięgając po tę książkę trzeba być świadomym tego, że by dobrze ją zrozumieć, będzie trzeba poświęcić na nią więcej czasu, niż na każdą wcześniejszą. Bez tej ofiary nie można zrozumieć stanowiska ks. Waldemara Chrostowskiego w kwestii przyczyny braku nowych powołań kapłańskich, zakonnych czy tych do życia konsekrowanego. Nie odkryjesz, co może kryć się za nieuporządkowaniem moralnym osób poświęconych Bogu.

/ab