
„Rok polski” Zofii Kossak to poetycki kalendarz, który opisuje charakterystyczne dla każdego miesiąca polskie obyczaje, obrzędy i wierzenia. Cykl pór roku przeplata się z kalendarzem liturgicznym i tworzy płynną całość. Zofia Kossak pisała „Rok polski” przebywając w Kornwalii w latach 1953-54. Jest to „wyraz uczuć człowieka oddalonego od swojego kraju”.
Październik to miesiąc mgieł i opadających liści. Mgły spowijają ziemię rano i wieczorem. Przeciwstawiając nadzieję smutkowi sączącemu się nieznośnie z tej jesiennej pory, Kościół opasał październik łańcuchem różańca, albowiem różaniec to radość. Liście opadną i szczezną. Woń róż Maryjnych jest wieczna.
O tradycjach i obyczajach związanych z październikiem w kolejnej odsłonie poetyckiego kalendarza inspirowanego "Rokiem polskim" Zofii Kossak opowiadają:
Po chlebie poznasz dobrą lub złą gospodynię, mądrą lub niedoświadczoną. Dobroć pieczywa zależy bowiem nie tylko od należytego wyrobienia ciasta. W całej Polsce wiedziano, że na udanie się chleba znakomicie wpływa spalenie w piecu chodaka, łapcia, kierpca, no, jakiegokolwiek znoszonego obuwia.
Zapraszamy do słuchania!
Rok polski, Zofia Kossak, 2017, Instytut Wydawniczy PAX
/ab