Iz 52, 7-10; Hbr 1, 1-6 ; J 1, 1-18

Doczekaliśmy się. Zbawca przyszedł. Narodził się w Betlejem, jako mała Dziecina. Pan wszechświata przybył, jako malutki i bezbronny chłopczyk. Odwieczne Słowo przyjęło ludzkie ciało. Tajemnica Wcielenia zachwyca mocą skrajności. Odwieczny i ponadczasowy zaczął istnieć w czasie. Wszechmogący zdany jest na opiekę ze strony Maryi i Józefa. Bogu się spodobało przejść ludzką drogę w całości - od poczęcia, aż do śmierci.

Potężny Bóg nie chce swym przyjściem przerazić człowieka i poprzez ukazanie swej mocy zmusić do posłuszeństwa. On pokazuje swoją miłość do człowieka i pragnie, aby człowiek poszedł za Nim z miłości, nie ze strachu. Stąd takie, a nie inne są okoliczności Jego przyjścia. On chce poruszyć ludzkie serce, aby zadrżało ze wzruszenia. Bóg pokazuje także ogromne zaufanie do człowieka - powierza w ludzkie ręce bezcenny dar - Jednorodzonego Syna.

Zasiadając do wieczerzy wigilijnej, czy uczestnicząc w liturgii Pasterki, czy też spotykając się w Święta z rodziną, łatwo jest ulec wyjątkowemu klimatowi tego bożonarodzeniowego czasu. Mówi się nawet o magii Świąt, że ludzi chcą być lepsi i dają z siebie, to co najlepsze. Warto jednak przy tej okazji uświadomić sobie, że okoliczności narodzin Jezusa w Betlejem nie miały nic z magicznego charakteru. Wręcz przeciwnie, były nacechowane niepewnością, poszukiwaniem schronienia, perspektywą życia jak uchodźcy, kiedy trzeba było uciekać do Egiptu. Nie było żadnej magii, ale była miłość.

Ta miłość dawała odwagę, była wystarczającą motywacją do poświęceń. Ona budowała zaufanie i była gwarancją tego, że Bóg czuwa i że dla Niego nie ma nic niemożliwego. Doświadczając przy okazji Świąt Bożego Narodzenia tej samej miłości, także i my zyskamy odwagę, zaufanie i otwartość, jakiej po ludzku nie moglibyśmy doznać. Wystarczy otworzyć serce i rozpoznać rodzącego się Jezusa w twarzy drugiego człowieka.

Nie chodzi o to, by skrupulatnie wypełnić tradycje i zwyczaje, choć mają one piękną symbolikę. Nie chodzi nawet o to, by nabożnie przeżyć liturgie świąteczne i zaśpiewać kolędy. To wszystko jest ważne, ale dużo ważniejsze jest, by dać możliwość, aby Jezus narodził się w naszych sercach. To zmieni wszystko. Dokona się osobiste Wcielenie, a Wcielenie zmienia dosłownie każdą perspektywę ludzkiego życia. Mamy wtedy pewność, że nigdy nie jesteśmy sami, że w nas jest Ten, który nigdy nie dopuści, aby światło dobra i miłości zagasło w naszym wnętrzu.

Zapraszamy do obejrzenia i wysłuchania specjalnego odcinka Przewodnika, pt. Boże Narodzenie - komentarz do czytań na nadchodzący tydzień:

/mdk