W cyklu audycji prezentujących nauczanie Prymasa Tysiąclecia, realizowanych przez red. Izabelę Tyras, przewodniczącą oddziału w Częstochowie „Civitas Christiana”, dziś usłyszymy słowa bł. kard. Stefana Wyszyńskiego o tym, że Kościół ma prawo upominania.
Przez przenikanie Kościoła do wszystkich przejawów życia narodowego tworzy się „religijna dusza” narodu, stanowiąca twór naturalny, lecz udoskonalany przez Kościół. „Przez nauczanie Kościół w Ojczyźnie naszej wypełnia zadanie kształtowania duszy nie tylko poszczególnych Polaków, ale duszy narodu, który przez swoje ochrzczone dzieci stwarza chrześcijańską atmosferę życia społecznego i publicznego. Naród pielęgnowany w promieniach Ewangelii jest narodem chrześcijańskim, jakiego pragnął Chrystus”, mówił bł. kard. Wyszyński.

Prymas Tysiąclecia podkreślał, że podstawowym zadaniem Kościoła jest spełnianie funkcji pasterskiej. Nie jest to oczywiście dążenie do przywództwa politycznego, społecznego, kulturalnego, lecz wypełnianie misji zbawczej. Pasterzowanie Kościoła w narodzie to prowadzenie go ku zbawieniu, doskonałości i rozwojowi religijnemu. Ale to duszpasterzowanie ściśle religijne posiada jednocześnie pewien aspekt doczesny, który wychodzi na korzyść obecnemu życiu narodowemu. W Kościele bowiem jest niezwykła moc harmonizowania porządku stworzonego i zbawczego, natury i łaski oraz spraw ludzkich i Bożych. A ta siła znaczy więcej niż systemy polityczne, gospodarcze lub ideologiczne. Dlatego, gdy coraz częściej godność człowieka nie jest uszanowana, gdy prawa osoby ludzkiej i narodu są gwałcone - w takiej sytuacji Kościół musi wołać, że jednak najważniejszą wartością na ziemi jest człowiek.

Wobec wszystkich Kościół Chrystusowy przez Ojca Świętego, biskupów i kapłanów zachowuje postawę nauczać, ale też wykazywać błędy, jeżeli zajdzie potrzeba

- mówił bł. Prymas przypominając, że to Duch Święty ustanowił biskupów, aby rządzili Kościołem Bożym. Błogosławiony jest taki naród, który słucha Słowa Bożego, błogosławiony jest taki naród, który umie przyjąć upomnienie uczynione w imię Boże, albowiem takie upomnienie pochodzi z mądrości Bożej i z wiekowego doświadczenia pasterskiego Kościoła.

/em