Kilka dni po ceremonii otwarcia letnich igrzysk olimpijskich w Paryżu nie milkną opinie i komentarze związane z kontrowersjami podczas wydarzenia. Szyderstwo, prowokacja, kpina, profanacja – to często spotykane określenia w kontekście wątpliwych artystycznie walorów scenicznych oraz wykorzystania motywu Ostatniej Wieczerzy Leonarda da Vinci.  

Głos w dyskusji zabrali także autorzy książek wydawanych przez Instytut Wydawniczy PAX. Przyjrzyjmy się kilku wypowiedziom. Wcześnie, już w trakcie trwania ceremonii zareagował Mathieu Bock-Côté, mieszkający w Québecu socjolog i felietonista piszący regularnie w  „Journal de Montréal” i „Le Figaro”. Bock-Côté to komentator polityczny stacji CNEWS, Europa 1, który polskiemu czytelnikowi znany jest jako autor książki „Multikulturalizm jako religia polityczna”. Napisał na portalu X: „Lewica kulturowa nie wie jak tworzyć. Ale wie, jak wykorzystać symbole naszej cywilizacji, aby je ośmieszyć. Instytucjonalizuje odwrócenie podstaw kulturowych. Zna ekstazę w nihilizmie.” Warto przypomnieć, że swego czasu  Mathieu Bock-Côté udzielił także wywiadu kwartalnikowi „Civitas Christiana”:

https://e-civitas.pl/pl/spoleczenstwo/konfrontacja-idei-rozmowa-z-matthieu-bock-cote-autorem-ksiazki-multikulturalizm-jako-religia-polityczna

W przeprowadzonym w 2020 wywiadzie mówił m.in.: „Należy przyznać, że rewolucja lewicy zwyciężyła i została inkorporowana do modelu demokracji liberalnej, aż do radykalnej zmiany znaczenia tej ostatniej, która jest obecnie przedstawiana jako program przebudowy społeczeństwa w imię walki z dyskryminacją mniejszości. W imię tej walki wzywa się do dekonstrukcji wszelkich tradycyjnych form instytucji społecznych, norm antropologicznych, a nawet fundamentów naszej cywilizacji, takich jak różnice płciowe.” Wczoraj na łamach „Journal de Montréal” w formie felietonu znów odniósł się do wydarzeń z Paryża sprzed kilku dni: „Ceremonia otwarcia igrzysk olimpijskich od razu po jej emisji wywołała ogólnoświatowe kontrowersje. Opiera się na prymitywnej karykaturze Ostatniej Wieczerzy. Wzbudziło to gniew chrześcijan na całej planecie. Ale bądźmy spokojni, żadnej ambasady francuskiej nie podpalono, nikogo też nie ścięto, bo był to, powtórzmy, chrześcijański gniew.” Autor pisze także:  „Problem w tym, że jedyną religią, którą pozwalamy sobie publicznie obrażać bez zażenowania, jest katolicyzm.” I zadaje retoryczne pytanie: „Kto choć przez chwilę wyobraża sobie, że twórcy programu mogli z taką swobodą atakować inne religie, nie narażając przy tym własnej skóry?”. Bock-Côté dokonuje szczegółowej analizy ceremonii otwarcia igrzysk, stawiając tezę, że był to od samego początku projekt ideologiczny: „W tym miejscu musimy mieć ogólną wizję projektu politycznego tej ceremonii. Jej projektanci nie ukrywali tego: chcieli za pomocą tych igrzysk zdeptać pewną ideę Francji, kojarzoną powszechnie z prawicą, którą nazywają skrajną prawicą. Chcieli upokorzyć patriotyzm Francuzów. Stąd celebracja ścięcia Marii Antoniny i najkrwawszych stron Rewolucji Francuskiej. Stąd nieco ezoteryczne odniesienia symboliczne w sprawach religijnych. Stąd przede wszystkim masowa obecność drag queens. Należy zauważyć, że drag queen stała się postacią odniesienia zachodniego progresywizmu w jego dążeniu do całkowitej dekonstrukcji naszej cywilizacji.”

W nieco innym tonie wypowiada się Alberto Melloni, autor monumentalnego „Atlasu historycznego Soboru Watykańskiego II” wydanego w Polsce przez Instytut Wydawniczy PAX.  Wykładowca historii chrześcijaństwa, związany naukowo z  Uniwersytetem Bolońskim, założyciel European Academy of Religion, odnosząc się do paryskich wydarzeń zwrócił uwagę, że „zdobywanie widoczności poprzez prowokację należy do repertuaru przeciętności. Natomiast zyskanie widoczności poprzez pomylenie kiczu z antychrześcijańskim atakiem należy do repertuaru fundamentalistów.” Alberto Melloni, który w 2022 r. udzielił wywiadu pismu „Civitas Christiana”:

https://e-civitas.pl/pl/spoleczenstwo/kosciol-swiat-sobor-watykanski-ii

w kolejnym komentarzu na portalu X zauważył, że „Prowokacja oparta na podobieństwie Uczty Bogów Jana van Bijlerta i Ostatniej Wieczerzy Leonarda da Vinci w dalszym ciągu osiąga swój cel: wciągnąć jak najwięcej obserwatorów w bezużyteczną kontrowersję i sprawić, że przeciętne przedstawienie stanie się ważną sprawą.” Melloni zwraca uwagę na znaczenie tego widowiska jako instrumentu w  procesie polaryzacji, kontrowersji i narastającej wzajemnej wrogości między ludźmi – emocji sprzecznych z duchem igrzysk olimpijskich.

Na koniec warto przytoczyć komentarz francuskiego historyka Gérarda Bardy, autora wydanej nakładem Instytutu Wydawniczego PAX książki „Charles de Gaulle. Biografia katolika i męża stanu”. Bardy w na portalu Facebook skomentował otwarcie igrzysk następującymi słowami: „Francja zdolna do rzeczy najlepszych i najgorszych. Z tą zwykłą zarozumiałością i nieumiarkowanym upodobaniem do prowokowania!”

Kilka dni później komentując deklaracje przedstawicieli niektórych państw, że nie będą uczestniczyli w ceremonii zakończenia igrzysk olimpijskich z powodu skandalicznej oprawy rozpoczęcia napisał kąśliwie: „A jednak, według rozkazu mediów i ustępujących ministrów, ceremonia otwarcia igrzysk była sukcesem światowym…”. Swego czasu Bardy udzielił obszernego wywiadu naszej redakcji w kontekście postawy Charlesa de Gaulle’a:

https://e-civitas.pl/pl/ludzie/pomiedzy-wielka-polityka-a-wiara

Mówił wtedy m.in.: „[Charles de Gaulle – przyp. red.] obawiał się nadejścia cywilizacji ateizmu, tj. cywilizacji bez wspólnych wartości, której jedyny drogowskaz stanowi indywidualny dobrobyt. Z tego powodu sprzeciwiał się kapitalizmowi finansowemu i globalizacji. (…) Chciał widzieć swój kontynent jako miejsce wspólnoty narodów i ludów, które z dumą wyznają swoją kulturę, korzenie i dziedzictwo. (…) Pod koniec życia, będąc już na emeryturze, najbardziej niepokoiło go pogaństwo. Często poruszał ten temat, zwłaszcza podczas ostatniego wywiadu z André Malraux, a więc jedenaście miesięcy przed śmiercią, która zastała go w Colombey-les-deux-Eglises. Życie musi mieć sens - powiedział z pewną dozą rozpaczy, stając w obliczu świata, który podążał niebezpieczną ścieżką.”

Polecamy książki wymienionych autorów:

https://iwpax.pl/nauki-spoleczne/616-mathieu-bock-cote-multikulturalizm-jako-religia-polityczna.html

https://iwpax.pl/historia-kosciola/576-albero-melloni-redakcja-naukowa-atlas-historyczny-soboru-watykanskiego-ii.html

https://iwpax.pl/nasze-ksiazki/544-gerard-bardy-charles-de-gaulle.html

/mdk