Zgodnie z pewną tradycją, 3. numer kwartalnika „Społeczeństwo” jest związany z kolejną (tym razem już VI) edycją Festiwalu Katolickiej Nauki Społecznej. Nie znaczy to jednak, że jest zbiorem festiwalowych wystąpień. Obok takowych są artykuły, które w jakiś sposób korespondują z podejmowaną konferencyjną tematyką. W omawianej edycji, czytelnicy znajdą wiele niezwykle ciekawych artykułów odnoszących się do współczesnej sytuacji społeczno-politycznej i ekonomicznej. Są to cenne analizy, pomagające zrozumieć aktualne zjawiska w przestrzeni cywilizacyjno-kulturowej, a także w sferze globalnej ekonomii. Elementem spajającym jest imperatyw, który zaproponowałem na początku kształtowania się festiwalu Katolickiej Nauki Społecznej – od teorii do praktyki.

Na ten wektor zwrócił uwagę we wstępie redaktor naczelny ks. prof. Bogusław Drożdż:

 W  katolickiej  nauce  społecznej  dialektyka  między  teorią  a  praktyką  organizuje  mniej  lub  bardziej  objawiające  się  obszary  życia  społecznego:  małżeńsko-rodzinnego, sąsiedzkiego, lokalno-samorządowego, zawodowego, szkolnego, parafialnego, rekreacyjnego, narodowego czy państwowego. W wielu środowiskach kościelnych  katolicka  nauka  społeczna  jest  promowana.  Są  i  takie  kręgi  myśli  chrześcijańskiej,  gdzie  kościelne  przesłanie  społeczne  nie  jest  wystarczająco  dowartościowane. Oczywiście, zachodzi i taka zależność, która mówi, że nawet jeśli teoria kościelnej nauki społecznej jest znana, to znowu nie ma się niekiedy istotnego  wpływu  na  sferę  polityczno-prawną  czy  ekonomiczną.  Faktem  natomiast  jest – co potwierdzają badania – że nieześrodkowane na prawdziwych wartościach życie społeczne inercjalnie skutkuje kształtowaniem się kultury bardziej zindywidualizowanej niż solidarnościowej, kultury zysku i przyjemności niż kultury daru i miłości, kultury śmierci niż życia.

W zasadzie wszystkie artykuły, które znalazły się w nowym numerze poruszają kwestię aksjologii lub jej braku w przestrzeni publicznej. W niniejszym tekście pozwolę sobie wyróżnić, ze względu na objętość łamów, jeden głos, który pojawił się na Festiwalu oraz w formie artykułu w Społeczeństwie. Autor, prof. Tomasz Grosse, próbuje odpowiedzieć na tytułowe pytanie, czy Unia Europejska jest krucha czy wzmocniona. Przypomina nam korzyści, jakie przyniosła integracja europejska, czyli m.in.: dostęp do rynku wewnętrznego, zarządzanie funduszami rozwojowymi w ramach polityki spójności, poprawa bezpieczeństwa geopolitycznego. Jednak konstatuje również, że w ostatnim czasie walory integracji podważyły kolejne kryzysy dotykające UE oraz nieodpowiednia polityka antykryzysowa Brukseli oraz Berlina i Paryża. Daje się łatwo wykazać, że obecnie najwięcej szkody UE przynoszą odgórnie narzucane demokracjom narodowym lewicowe zasady organizowania sfery publicznej, którym zdecydowanie należy się przeciwstawiać, aby UE nie tylko utrzymać, ale również rzeczywiście wzmocnić.

To ważny głos. O ile w publicystyce nie brakuje  wypowiedzi przestrzegających przed tym, że pewna neomarksistowska ofensywa jest zagrożeniem nie tylko dla tożsamości kulturowej, ale również ma aspiracje organizować sferę publiczną, o tyle wnikliwe naukowe analizy i tezy są jeszcze proporcjonalnie rzadsze. Jak wspomniano, prof. Grosse wnikliwie analizuje problematykę bezpieczeństwa, sfery ekonomicznej i politycznej. Na jej podstawie stawia tezę o kruchości Unii.

Krucha wydaje się też  kondycja cywilizacji zachodniej. Ale o tym już w innych artykułach w omawianym numerze pisma. A zatem czytać i jeszcze raz czytać!

Zapraszamy na stronę kwartalnika "Społeczeństwo", gdzie znajdują się teksty trzeciego numeru w formacie PDF do ściągnięcia.

/ab