Powszechnie panuje przekonanie, że człowiek sukcesu jest szczęśliwy, obdarzony licznymi talentami, które umie dobrze wykorzystywać i korzystnie sprzedać. Człowiek sukcesu to ten, kto ma majętności, wpływy, władzę i cieszy się szacunkiem innych. Siedemdziesięciu dwóch uczniów, których po dwóch wysyła Jezus, powracają do Niego po wypełnionym zadaniu głoszenia dobrej nowiny, również jako ludzie sukcesu. Są posłuszni poleceniu Mistrza i widzą, że Jego obietnice się spełniają, czują w sobie niezwykłą moc. Jezus jednak wskazuje im zupełnie inne źródło radości niż to, co uważali za swój sukces.

Dla uczniów Jezusa dana im władza stąpania po wężach i skorpionach i po całej potędze przeciwnika stała się, już sama w sobie, powodem do tego, aby czuli się ludźmi sukcesu. Świadczy o tym ich relacja po powrocie, kiedy chwalą się Jezusowi, że nawet demony były im poddane. Jezus tymczasem studzi ich entuzjazm zapowiadając, że walka będzie jeszcze bardziej wymagająca i jednocześnie przekierowuje ich spojrzenie ku wieczności. Mają się cieszyć nie tyle z tego, że mają władzę nad demonami, ale że ich imiona zapisane są w niebie.

Gwarancja szczęścia w niebie - oto prawdziwy powód do dumy i zadowolenia, oto źródło radości ludzi sukcesu. Człowiek może bowiem w życiu doczesnym doświadczać wielu przeciwności i trudności, ale kiedy ma nieustanną świadomość do czego jest powołany, że to szczęście w niebie nigdy się nie skończy, zaczyna kroczyć przez życie jak prawdziwy człowiek sukcesu, choćby nic doczesnego nie posiadał i nie cieszył się uznaniem tego świata.

Starajmy się wniknąć w tajemnicę Królestwa Niebieskiego, medytując dzisiejszą Ewangelię. Poczujmy się prawdziwie posłani, aby opowiadać swoimi czynami wielkie dzieła Boże, które dokonały i dokonują się w naszym życiu. Dzielmy się w prosty i zrozumiały dla innych sposób radością, którą nosimy w sercu i wskazujmy na źródło tej radości - imiona nasze zapisane są w niebie. Wszystkie natomiast przejawy władzy danej przez Chrystusa będą nam towarzyszyły, jako swoisty skutek uboczny, konsekwencja wierności Jemu. Nagle okaże się, że tak postępując zaczniemy doświadczać, że to co miało nam szkodzić i nas pognębić, będzie tylko okazją do ukazania zwycięskiej potęgi Jezusa, który pozwala nam stąpać zupełnie pewnie i bezpiecznie po skorpionach trudności i wężach przeciwności.

/mdk