Dzisiejsza niedzielna Ewangelia zawiera w pierwszej części uwagi Jezusa dotyczące wybierania miejsc przy stole i stanowi nawiązanie do starotestamentalnej mądrości. Ostrzeżenie Jezusa, że nie należy wybierać pierwszych miejsc, aby gdy przyjdzie ktoś godniejszy nie być zawstydzonym przesadzeniem na ostatnie miejsca, wydaje się zupełnie rozsądną mądrościową radą przydatną w codziennym życiu. Tymczasem koniec Ewangelii wydaje się jeszcze ważniejszy, bo ukazuje źródło szczęścia.

Lubimy ze swej natury być doceniani, zauważani, zajmować prestiżowe stanowiska i piastować szanowane funkcje. Chcemy być zapraszani na interesujące spotkania towarzyskie, pełne wpływowych, ciekawych, a przede wszystkim ważnych ludzi. Doskonale wiemy, że aby „brylować na salonach” sami musimy być gościnni i uprzejmi wobec tych wszystkich, co do których oczekujemy, że i nas będą zapraszać. Taka jest logika świata, ale nie logika Ewangelii.

Jezus formułuje zupełnie inną zasadę, niemalże odwrotną. Szczęśliwy będzie ten, który ugości, zaopiekuje się wspomoże tych wszystkich, którzy nie mają jak się odwdzięczyć. To jest perspektywa miłosierdzia, Boża perspektywa. Przecież Bóg posłał Jezusa do nas, nędznych grzeszników, aby obdarzyć nas darem zbawienia, pomimo tego, że my o własnych siłach w żaden sposób nie jesteśmy w stanie się Mu odwdzięczyć.

Dlatego starajmy się w codziennym życiu nie czekać na to, aż ktoś nas poprosi o pomoc, czy postara się zwrócić naszą uwagę, że jest w potrzebie. Sami szukajmy okazji do okazywania pomocy, przyjaźni i zainteresowania wobec tych, którzy są odrzuceni, zmarginalizowani i nie stanowią wartości w oczach tego świata. Wierząc obietnicy Jezusa będziemy wtedy szczęśliwi, bo nie mają się jak nam odwdzięczyć. Oto w prosty i dostępny - niemalże każdego dnia - sposób możemy cieszyć się szczęściem i satysfakcją z uczynionego dobra, dzięki czemu ten świat stanie się chociaż o odrobinę lepszy.

/mdk