10 grudnia w Słupsku odbyła się konferencja „Świeckie państwo, świeckie miasto: mieszkańcy bez korzeni”.
Konferencja w Słupsku podjęła temat świeckości państwa i miasta w dzisiejszym świecie. Jest to zagadnienie niezmiernie intrygujące nie tylko w Polsce, ale także w innych krajach Unii Europejskiej. Ryszard Pilich przewodniczący Zarządu Oddziału Okręgowego Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” w Koszalinie powiedział, że konferencja zrodziła się z przeświadczenia, iż pojęcie świeckości wykluczające inspiracje religijne z życia społecznego zagraża istocie demokracji, zagraża życiu wspólnot środowiskowych, narodowych i państwowych. Mamy do czynienia z sytuacją, kiedy pojęcie to służy do eliminacji jakiegokolwiek wpływu wiary religijnej na życie społeczne. W tym miejscu dialog się kończy a chrześcijanie, katolicy powinni sami odpowiedzieć na pytanie, czy nie pora na głośne powiedzenie w tej sprawie „non possumus”.
Zdaniem ks. dr. Marka Żejmo prowadzącego konferencję od lat słyszymy, że priorytetem wszystkich społeczeństw winno być dążenie do stworzenia państwa laickiego we wszystkich jego obszarach. Głoszenie świeckości to hegemon współczesnego świata. Świeckość nie pozostawia wyboru – wszystko jest do przyjęcia, jeśli jest to tylko świeckość.
Tomasz Nakielski przewodniczący Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” zaznaczył, że nasze myślenie o neutralnym światopoglądowo państwie i tzw. apolityczności wiary zostało wpojone przez ideologów lewicowo- liberalnych i propagujące ich media. Współczesny człowiek zaczął oczekiwać światopoglądowo ateistycznego państwa uważając, że tylko ono może być przeźroczyste, neutralne, a przede wszystkim jest ono pierwotne. Każde inne podejście wnosi do życia społecznego dysonans. Głoszona przez środowiska laickie teza apolityczności wiary, a zatem ograniczenia wiary do sfery prywatnej jest dla katolika nie do przyjęcia, bowiem żyje on we wspólnocie i jego powołaniem jest tę wspólnotę zmienić, aby stała się ona coraz bardziej ubogacana wartościami.
Ks. prof. Paweł Bortkiewicz w swoim referacie „Kościół w życiu społecznym miasta” podkreślił, iż jest on ze swej istoty integralną częścią społeczności. Niestety w wielu miastach władze próbują wypchnąć Kościół z życia publicznego, utrudniają ludziom wierzącym wyjście poza mury kościoła, te ograniczenia dotyczą także sfery patriotycznej.
Red. Marcin Przeciszewski z KAI mówiąc o modelach stosunków kościół – państwo w Europie przedstawił trzy funkcjonujące obecnie modele: państwo świeckie, wyznaniowe, przyjazny rozdział kościoła i państwa. Świeckość państwa jest rzadka i dotyczy Francji, Słowenii i Białorusi. Państwa wyznaniowe w dzisiejszej Europie istnieją na gruncie prawosławnym i protestanckim, natomiast nie występują na gruncie katolickim. Zaskoczył wielu słuchaczy mówiąc, że wyznaniowe państwo jest obecne nie tylko w Grecji, na Cyprze, ale także w Wielkiej Brytanii, gdzie władca państwa jest głową kościoła. Model stosunków państwo – kościół w Polsce nawiązuje do przyjaznego rozdziału i został potwierdzony konkordatem z 1993 r.
Mecenas Mariusz A. Łach pochylił się nad kwestią wartości chrześcijańskich w prawie. W obecnie obowiązującym prawie polskim nie występuje sztuczny podział na państwo laickie i wyznaniowe.
W dyskusji poruszono wątki prawa naturalnego, niebezpieczeństwa ideologii gender w wychowaniu młodego pokolenia oraz konieczności większej aktywności i skuteczności działań w obronie wartości chrześcijańskich.
Krystyna Czajka – Opanowicz
as