Inauguracyjne Posiedzenie Rady Głównej Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” odbyło się 18 września 2012 roku

W inauguracyjnym posiedzeniu nowo wybranej Rady Głównej wziął udział krajowy asystent kościelny Stowarzyszenia ks. prof. Jerzy Lewandowski. Poprowadził on modlitwę za Stowarzyszenie i udzielił Radzie błogosławieństwa. W wystąpieniu inauguracyjnym podkreślał, iż najważniejsze dla człowieka wierzącego i takich organizacji jak nasza jest pytanie o sens. Stwierdził, że odpowiedzią na nie jest dawanie świadectwa wobec Boga i człowieka, nawet wśród wielorakich przeciwieństw. Takie właśnie świadectwo, w duchu nowej Ewangelizacji ukazywanej zarówno przez błogosławionego Jana Pawła II jak i Benedykta XVI, jest udziałem Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”. Trzeba tylko głęboko ufać Panu Bogu i wierzyć, że sumienne wypełnianie swoich zadań i obowiązków – nawet jeżeli nie wszystko wychodzi zgodnie z oczekiwaniami – odnosi się do teologii sensu, która jest samą miłością. Wystąpienie Księdza Asystenta korespondowało z najważniejszym punktem porządku obrad, którym było przyjęcie uchwały programowej na rok 2013.

Wprowadzenia do dyskusji nad uchwałą dokonał Przewodniczący Stowarzyszenia Ziemowit Gawski. Jego wypowiedź nawiązywała do uchwały programowej Walnego Zebrania Stowarzyszenia. Przewodniczący wskazał na kontekst społeczny powstania uchwały: w świecie laicyzacji, cynizmu, kłamstwa i braku społecznej odpowiedzialności, najlepszą i najpełniejszą odpowiedzią katolików jest odwołanie się do więzi kultury polskiej z wiarą katolicką na przestrzeni ponad tysiącletnich dziejów Narodu polskiego. Nie mogło w tym miejscu zabraknąć odniesienia do zbliżającej się 1050-ej rocznicy Chrztu Polski, co zaowocowało hasłem programowym Stowarzyszenia na najbliższe 4 lata: „Kultura narodu ochrzczonego u podstaw ładu społecznego i moralnego w Ojczyźnie”. Przewodniczący zauważył, że ład w relacji Bóg – człowiek czyli ład serca i sumienia w życiu Narodu polskiego pozwolił przetrwać Narodowi wbrew najeźdźcom, a Kościół ten ład nadprzyrodzony umacniał. Hasło roku 2013 „Bóg w Ojczyźnie umiłowany” również odwołuje się do budowania ładu społecznego i moralnego w Ojczyźnie. Przewodniczący zwraca uwagę na fakt, że realizacja tego tematu przypada w ogłoszonym przez papieża Benedykta XVI Roku Wiary, a bez wiary nie ma ładu moralnego, społecznego i narodowego, a w efekcie nie ma Narodu. Temat ten stanowi zaproszenie do odnowienia osobistych relacji z Bogiem, ale także do refleksji nad porządkiem społecznym i narodowym. Nawiązując do aktu przyjęcia przez Stowarzyszenie Patronatu Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Przewodniczący wyraził pragnienie odpowiedniego przygotowania się organizacji do tego wydarzenia. Stwierdził, że konieczna jest nowa jakość naszej wspólnoty: winna się ona wyrażać w ładzie formacyjnym, programowym, organizacyjnym i statutowym, ale nade wszystko w ładzie serc i sumień.

Wiceprzewodniczący Rady Głównej Tomasz Nakielski przed zaprezentowaniem projektu Uchwały programowej na rok 2013 przedstawił Radzie Głównej istotne zmiany w koncepcji pracy formacyjnej i programowej. Zakomunikował odejście od sztucznego podziału na działalność formacyjną i programową. Wyrazem tego jest powołanie jednego Centralnego Zespołu Formacyjno–Programowego. Ważną rolę do spełnienia ma umownie nazwane „Centrum Programowe”. Sensem jego istnienia byłoby nie tylko opracowywanie dokumentów programowych i merytorycznych, ale nade wszystko koordynacja i synchronizacja wielu jednostek Stowarzyszenia w celu pełnej i skutecznej realizacji przyjętych zadań programowych Stowarzyszenia. Wiceprzewodniczący podjął także zagadnienie „standaryzacji” działań Stowarzyszenia. Uznał, że proces ten jest konieczny, by organizacja mówiła jednym głosem. Dotyczy to zarówno tożsamości ideowej organizacji jak również wspólnych dla całej Polski przedsięwzięć, które będą wizytówką Stowarzyszenia, a zarazem pozwolą jego członkom na głębszą identyfikację ze Stowarzyszeniem. Taką wizytówką jest z pewnością Ogólnopolski Konkurs Wiedzy Biblijnej. Tomasz Nakielski omawiając projekt uchwały programowej na rok 2013 podkreślił, że ma on charakter dość uproszczonego dokumentu, w którym zakres podejmowanych zagadnień jest ujęty w sposób formalno- prawny. Taka koncepcja dokumentu ma spowodować włączenie całego Stowarzyszenia w proces tworzenia szczegółowego programu. Z pewnością organizacja winna odwołać się do swoich korzeni – katolicyzmu społecznego, a w tym obszarze Katolickiej Nauki Społecznej, dokumentów Soboru Watykańskiego II. Powinna także podjąć wyzwanie, jakim jest formacja historyczno–patriotyczna wobec ograniczenia, a właściwie wyeliminowania edukacji historycznej w szkołach. W tym względzie Stowarzyszenie ma szczególne kompetencje, by ukazywać związki chrześcijaństwa z Narodem. Nie mniej ważnym zagadnieniem jest odczytanie na nowo nauczania Prymasa Tysiąclecia o Kościele i Narodzie z racji wystąpienia Stowarzyszenia z wnioskiem o Patronat Sługi Bożego. To rodzi potrzebę podjęcia refleksji nad nauczaniem Prymasa w wymiarze regionalnym i ogólnopolskim z uwzględnieniem już funkcjonujących inicjatyw ogólnopolskich.

Marek Koryciński – Wiceprzewodniczący Rady Głównej odpowiedzialny za Ośrodki Formacji Katolicko – Społecznej przypomniał, że Walne Zebranie wyraziło wolę bycia Stowarzyszeniem bardziej formacyjnym, bardziej katolickim. Stąd wielką wagę należy przywiązywać do odpowiedniego i odpowiedzialnego formowania liderów Stowarzyszenia, a taką rolę mogą spełniać szkoły liderów: Ośrodki Formacji Katolicko – Społecznej. Podkreślił, że proces formacyjny odbywa się w oparciu o stały i niezmienny kanon: formacja duchowa, intelektualna, społeczna, wspólnotowa i patriotyczna. Z niego konsekwentnie wynika fakt, że wszystkie Ośrodki formacyjne mają pracować w oparciu o jednolity i niezmienny program formacyjny. Tylko takie ujęcie pracy formacyjnej może zaowocować wspólnotą świadomą swoich zadań i celów i rozumiejącą, gdzie jest źródło jej zaangażowania. Niezwykle istotną kwestią pozostaje nabór uczestników Ośrodków. Ważnymi kryteriami w tym obszarze są znajomość i świadomość celów i zadań Stowarzyszenia, głęboka motywacja osobista, a także poczucie moralnego zobowiązania i odpowiedzialności wynikającej z udziału w Ośrodku. Trzeba podkreślić, że w ramach Ośrodków przygotowywany jest również program efektywnego „zagospodarowania” absolwentów. Wiceprzewodniczący podzielił się doświadczeniem wspólnego pobytu uczestników Centralnego Ośrodka w pielgrzymce formacyjno-patriotycznej po „kresach II R.P, gdzie ważnym punktem było uczestniczenie w uroczystościach poświęcenia figury N.M.P. w Ostrówkach na Ukrainie.

W toku dyskusji pojawiło się wiele głosów, wskazujących na poczucie odpowiedzialności Rady za różne aspekty życia Stowarzyszenia. Poruszane były zarówno kwestie dotyczące sposobów realizacji uchwały programowej, która z niewielkimi zmianami została zaaprobowana przez Radę, jak również troska o promocję Stowarzyszenia, nowoczesne sposoby prezentowania jego celów i dokonań. Dyskutanci zwracali uwagę na potrzebę większej obecności „Naszego Głosu” w życiu Stowarzyszenia, sygnalizowano również konieczność programowego „zbliżenia” dwumiesięcznika „Społeczeństwo” do polskich realiów.

Dużą różnorodność zagadnień podjętych na posiedzeniu można z pewnością tłumaczyć obecnością w składzie Rady wielu nowych twarzy. Atmosfera obrad pozwala żywić nadzieję, że obecna Rada stworzy nową jakość w pracy Stowarzyszenia.