13 marca 2017 r. w siedzibie Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” w Opolu odbyło się IV spotkanie Klubu „Społeczeństwo” pt.  W kręgu nauczania społecznego papieża Benedykta XVI. Wykład wprowadzający Sprawiedliwość czy miłość społeczna? wygłosił ks. dr Antoni Kaltbach. W dyskusji udział wzięli: Antoni Duda, poseł na Sejm RP; Maria Dragon, dyrektor szkoły katolickiej w Opolu; Cecylia Gonet, przewodnicząca NSZZ “Solidarność” Śląska Opolskiego; Jan Ostrowski, członek KS “Civitas Christiana”.

Główny prelegent zaakcentował, że w katolickiej nauce społecznej nie ma ustalonych dogmatów, granic, w jakich można się poruszać. Nie wystarczy być sprawiedliwym i kurczowo trzymać się prawa. Jezus w Ewangeliach musi się mierzyć z pychą faryzeuszy, którzy żądają pochwał już za samo przestrzeganie prawa. Jednak to za mało.
Miłość zakłada sprawiedliwość, lecz ją jeszcze przekracza. By życie społeczne było bardziej ludzkie, musi być obecna i miłość. Jak podkreślił ks. Antoni Kaltbach, przełożeni czy choćby wykładowcy powinni być przede wszystkim sprawiedliwi; miłość nie jest tu potrzebna.
Ks. Kaltbach wspomniał o Encyklice Deus Caritas est skierowanej do biskupów, prezbiterów, diakonów i wszystkich wiernych świeckich, a poświęconej miłości chrześcijańskiej, którą Bóg napełnia swych wiernych i którą mają oni przekazywać innym. Wiara chrześcijańska uznaje bowiem miłość za swoją główną zasadę. Doskonale oddaje ją przykazania miłości Boga i bliźniego.

Według Benedykta XVI państwo opiekuńcze nigdy nie uszczęśliwi człowieka, jeśli zabraknie miłości. Sprawiedliwość jest najmniejszą miarą miłości.

Z kolei w dokumencie Caritas in veritate papież Benedykt XVI zajmuje się problemem rozwoju człowieka w miłości i prawdzie. Podkreśla, że „miłość w prawdzie, której Jezus Chrystus dał świadectwo swoim życiem ziemskim, a zwłaszcza swoją śmiercią i zmartwychwstaniem, stanowi zasadniczą siłę napędową prawdziwego rozwoju każdego człowieka i całej ludzkości. Miłość — «caritas» — to nadzwyczajna siła, która każe osobom odważnie  i ofiarnie angażować się w dziedzinie sprawiedliwości i pokoju. To siła, która pochodzi od Boga — odwiecznej Miłości i absolutnej Prawdy”. I dodaje: „Miłość (caritas) jest fundamentem nauki społecznej Kościoła”.

Ciekawe uwagi do tematu spotkania wniosła Maria Dragon, która jako dyrektorka szkoły katolickiej za główny cel ma wychowanie dzieci w prawdzie i miłości do innych oraz uwrażliwienie ich na potrzeby bliźnich (dzieci i młodzież działają w szkolnej caritas). Formowanie umysłów w duchu chrześcijańskim to bardzo trudne i odpowiedzialne zadanie; powinno zacząć się już bardzo wcześnie. Z kolei Cecylia Gonet opowiedziała o swej pracy ze związkowcami. Pracodawca wobec swych podwładnych powinien być przede wszystkim sprawiedliwy i ich szanować.

Zatem – sprawiedliwość czy miłość społeczna? Obie te wartości są konieczne dla zdrowego funkcjonowania społeczeństwa i poszczególnych jednostek.

Alicja Berger-Zięba

Foto: Agnieszka Kaźmierczak

as