Namysł nad niepodległością Rzeczypospolitej to jednak nie tylko pielęgnowanie historii z jej pięknymi kartami, ale także umiejętność wyciągania wniosków z tragicznych i smutnych momentów. Patriotyzm to nie tylko emocjonalny stosunek do polskości, ale rozumienie jej w kontekście współczesnych wyzwań, świadomości naszego dziedzictwa, odpowiedzialnej troski o polski interes narodowy i piastowanego miejsca we wspólnocie międzynarodowej. Czy w roku jubileuszu Najjaśniejszej Rzeczypospolitej jesteśmy w stanie sprostać tym wyzwaniom?

Pomocą zapewne mogą być dla nas świadectwa uczestników i twórców narodzin niepodległości Polski, których w tym numerze przywołujemy. Ale warto wczytywać się także w słowa zawarte we współczesnym dokumencie Konferencji Episkopatu Polski, przygotowanym przez Radę ds. Społecznych. „Dziś zatem patriotyzm wyrażać się powinien w życiu naszych rodzin, które są pierwszą szkołą miłości, odpowiedzialności i służby bliźniemu. Przestrzenią, w jakiej codziennie zdajemy egzamin z patriotyzmu są miejsca, gdzie toczy się nasze codzienne życie – gmina, parafia, szkoła, zakład pracy, wspólnota sąsiedzka i lokalna. Wszędzie tam patriotyzm wzywa nas do życzliwości, solidarności, uczciwości i troski o budowanie wspólnego dobra. Patriotyzm konkretyzuje się w naszej postawie obywatelskiej; w szacunku dla prawa i zasad, które porządkują i umożliwiają życie społeczne” – to trafne słowa z „Chrześcijańskiego kształtu patriotyzmu” z 2017 r. Cytowany wyżej dokument, potraktowany w swoim czasie przez niektóre środowiska dość powierzchownie, w wielu aspektach naprawdę porządkuje i wyjaśnia współczesny sens patriotyzmu i wciąż czeka na pełną recepcję. Warto do niego sięgnąć i przestudiować treść w kontekście przeżywanego w 2018 roku – stulecia odzyskania niepodległości.

Życzymy miłej lektury!