¹ Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. ² Ono było na początku u Boga. ³ Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, [z tego] co się stało. – wstęp do Prologu Ewangelii św. Jana.

Nowosądecki Oddział Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” zaprosił w dniu 26 września 2019 r. ks. dr hab. Piotr Łabudę, aby rozpoczął niezwykle interesujący cykl wykładów „Dzieje Jezusa Chrystusa”. Tym razem spotkanie z Biblią członków i sympatyków Stowarzyszenia związane było z szczególnie ważnym tematem: „Zanim Słowo stało się Ciałem”. Po przywitaniu przez Aleksandrę Ślusarek, prze­wodniczącą nowosądeckiego Oddziału Civitas Christina i wspólnej modlitwie, ks. profesor wizualnie nawiązał do ważnych wydarzeń z życia Matki Bożej oraz treści zawartych w Piśmie Świętym, a dotyczących tzw. „Preegzystencji Jezusa Chrystusa”.

Słowo preegzystencja w języku łacińskim (praeexistentia) oznacza „istnienie uprzednie”. W teologii chrześcijańskiej wyraża stwierdzenie głoszące, że Jezus Chrystus istniał przed stworzeniem świata i zanim pojawił się jako człowiek na ziemi. Osobowe istnienie Jezusa przed jego poczęciem jest podstawowym pojęciem nauki o Trójcy Świętej, a zwłaszcza wyrażone w Wyznaniu Wiary ustalonym na Soborze Nicejskim I (325 r.).

Biblijne uzasadnienie wiary w preegzystencję Jezusa Chrystusa stanowi przede wszystkim Prolog Ewangelii św. Jana (J 1,1-15):

¹ Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. ² Ono było na początku u Boga. ³ Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, [z tego] co się stało. ⁴ W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, ⁵ a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. ⁶ Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. ⁷ Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego.
⁸ Nie był on światłością, lecz [został posłany], aby zaświadczyć o światłości.
⁹ Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. ¹⁰ Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. ¹¹ Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli.
¹² Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – ¹³ którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. ¹⁴ A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. ¹⁵ Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie».

Innym fragmentem biblijnym, który przedstawiany jest jako uzasadniający preegzystencję Jezusa, jest Hymn z Listu św. Pawła do Filipian (Flp 2,6-11):

⁶ On to, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, ⁷ lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi.  A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, ⁸ uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej.  Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, ¹⁰ aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. ¹¹ I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM – ku chwale Boga Ojca.

Hymn ten jest niezwykle głęboki chrystologicznie. Chrystus dzieli z Ojcem Jego Boski sposób istnienia, który poprzedza wcielenie. Uniżenie Chrystusa aż po śmierć na krzyżu, które wyraża Jego całkowity dar z siebie i posłuszeństwo Ojcu, prowadzi do Jego wywyższenia. W swoim człowieczeństwie otrzymuje od Ojca pełnię władzy i wspólnie z Nim odbiera kult uwielbienia od całego stworzenia.

Ten wprowadzający temat podjęty przez ks. prof. Piotra Łabudę nie jest w pierwszym odczuciu łatwy, lecz stanowi o istocie naszej wiary. Ks. profesor Piotr Łabuda kilkakrotnie, sam sobie i zebranym, zadawał pytanie dotyczące Jezusa Chrystusa: „Kim On właściwe jest?”. Wydaje się, że dalsze rozwinięcie tego tematu, w kolejnych wykładach o „Dziejach Jezusa Chrystusa”, będzie przeżyciem niezwykle fascynującym i wzbogacającym.

Adam Śledź

/md