Klasztor miechowski był pierwszym w Polsce i pierwszym w Europie reprezentantem idei i kultu Grobu Bożego. Był nie tylko najstarszym i najznakomitszym, ale także najbogatszym ze wszystkich klasztorów tego zakonu w Europie. Szczególnego znaczenia klasztor miechowski nabrał po opanowaniu Jerozolimy przez innowierców, można go było wtedy uważać za głowę wszystkich placówek nie tylko w Polsce, ale także we Francji, Hiszpanii, Włoszech, Anglii, Węgrzech, Czechach i innych krajach. Kościół i klasztor bożogrobców ufundował w 1163 r. Jaksa z rodu Grafitów. Obecny kościół zbudowano w latach 1233-1293, przebudowano w latach 1394-1410 i w XVIII w. Trzynawowa budowla jest gotycką świątynią, z fragmentami romańskimi, przebudowana w stylu późnobarokowym, konsekrowany w 1802 r.

Z nawy bocznej północnej od zachodu jest wejście do krużganków otaczających z czterech stron kaplicę Grobu Pańskiego, która zbudowana została w XVI w. i odrestaurowana w 1883 r. Kaplica jest prawie kwadratowa, pod kopułą stoi ciosowy grób w formie prostokątnego budyneczku o dwuch kondygnacjach rozczłonkowanych pilastrami i kolumnami, jego górna część jest wykonana z drewna. Ołtarz z obrazem, Złożenia do grobu”, jest barokowy.

Tekst i zdjecia: Radosałw Kieryołwicz

Radosałw Kieryołwicz

Artykuł ukazał się w numerze 2/2007.