Stanisław Zygarowicz urodził się 6 czerwca 1925 r. w Krościenku Wyżnym. Wyższe Seminarium Duchowne w Przemyślu ukończył w 1950 r. i 25 czerwca przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Franciszka Bardy. Po święceniach pracował jako wikariusz w Słoninie i Rzeszowskiej Farze. Skierowany na studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ukończył je z tytułem doktora teologii. Po powrocie do diecezji został mianowany wikariuszem parafii Dukla.

Od 1956 r. związany był z posługą kapłańską w Kurii Biskupiej, później Metropolitarnej oraz Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. W kurii pełnił funkcje notariusza, wikariusza biskupiego ds. zakonnych i dyrektora Wydziału ds. Kanonizacyjnych. Do końca życia był honorowym konsultantem oraz wikariusza generalnego Wydziału ds. Kanonizacyjnych. Uczestniczył w przygotowaniu wielu procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych. Z seminarium przemyskim był związany od 1956 r. Gorliwie wypełniał wszystkie powierzone mu funkcje: bibliotekarza i dyrektora administracyjnego (1956- 1967), ojca duchownego (1967-1986) i rektora (1986-1991).

W 1959 r. podjął wykłady z teologii moralnej. Przyznane mu przywileje kościelne EC (1964), RM (1967), włączenie go do Kapituły Katedralnej w Przemyślu jako kanonika honorowego (1997), a od 1979 r. jako kanonika gremialnego świadczyły o jego oddaniu sprawom lokalnego Kościoła.

Od 1998 r. był dziekanem Kapituły Metropolitarnej, a w latach 1978-1981 pełnił funkcję archiprezbitera przemyskiego. W 1990 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go pronotariuszem apostolskim – infułatem. Przez wiele lat gorliwie i z wielkim poświęceniem pełnił funkcje kapelana i ojca duchowego osób konsekrowanych, zwłaszcza ze Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej i Sióstr Karmelitanek.